YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10661
KARAR NO : 2015/12063
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı ve davalı vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin, davalının işlettiği sigara fabrikası işyerinde, üretim bölümünde 2004-2009 yılları arasında üretim bölümünde görünürde forklift operatötü olarak, gerçekte ise doğrudan üretim faaliyetinde çalıştığını; işyerinde .. ve .. alanında yer alan sigara kağıtlarının, ambalaj malzemelerinin, kartonların, tütün hariç diğer materyallerin istiflenmesi, gruplandırılması, üretim makinelerinin beslenmesi için hazır hale getirilmesi, üretim alanına götürülerek makinelerin beslenmesi, harmanlanarak içine tütün, aroma ve sair malzemelerin katılması işlerini yaptığı, makinelere uygun ürünün hazırlanıp yerleştirilmesi işinin davacı tarafından gerçekleştirildiğini; talimatları davalı işverenden almasına rağmen kayıtlarda muvazaalı olarak taşeron firmaların işçisi olarak gösterildiğini, diğer çalışanlardan çok daha az ücret aldığını iddia ederek fark kıdem ve ihbar tazminatı, ücret, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin alacakları ile sosyal yardım alacağının ve eşit davranmama tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili,davacının şirketin işçisi olmadığını, alt işverenleri .. firmasının elemanı olduğunu, söz konusu firma ile aralarında yasaya uygun hizmet sözleşmesi bulunduğunu, müvekkil firmanın asıl işinin tütün işlemesi ile sigara üretimi olduğunu, bunun dışında kalan .., yani bu malzemelerin depolardan sigara bölümüne taşınması hizmetleri yardımcı işlerinin Euroserve firmasına verildiğini, daha sonra bu sözleşmenin kapsamı genişletilerek diğer yardımcı işlerinde yüklenici firma eliyle yaptırdığını, aralarındaki ilişkinin muvazaalı olmadığını savunmuş ve davanın reddini istemiştir.
Feri müdahil .. de davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, “…bilirkişi kurulunun katılımıyla işyerinde keşif incelmesi yapılıp tanıklar dinlenmiş; keşifteki gözlem, tanık anlatımları ve bilirkişiler tarafından yapılan değerlendirmeyle davacının üretim makinelerinin beslenmesi için malzemenin hazır hale getirilmesi, üretim alanına götürülerek makinelerin beslenmesi, makinelere uygun ürünün hazırlanıp yerleştirilmesi işini üstlendiği ve bu işlerin doğrudan üretim faaliyeti kapsamında kaldığı; yardımcı iş veya işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektiren işlerden olmadığı belirlenerek, davacının işvereni şirket ile davalı arasındaki alt işverenlik ilişkisinin muvazaaya dayandığı” gerekçesi ile asıl-alt işveren ilişkisinin somut olay bazında muvazaaya dayandığı kabul edilmiş ve davalı işyerinde çalışan en düşük ücretli işçinin ücretine göre hesap edilen fark alacaklar hüküm altına alınmış ve davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece yapılan yargılama sonucu toplanan kanıtlara göre davacı işçinin yaptığı iş açısından asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğuna ilişkin varılan sonuç, emsal mahkeme kararları ve daire ilamları da dikkate alındığında yerindedir. Ancak davalının davacı ile birebir aynı işi yapan işçisi yani emsal işçi bulunmadığına göre fark alacak taleplerinin reddi yerine yanılgılı değerlendirme ile kabulü hatalıdır. Nitekim Dairemizce aynı gün temyiz incelemesi yapılan 2015/4606 esas sayılı davada fark alacak taleplerinin reddine ilişkin mahkeme kararı onanmıştır. Yine .. İş Mahkemesinde açılan 2012/260 ve devamı esaslarına kayden görülen davalarda mahkemece verilen red kararları 22.Hukuk Dairesi’nin 2014/11843-11849 ve 2014/12032-12049 Esas sayılı ilamları ile asıl-alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu ancak fark alacak talebinin yerinde olmadığı gerekçesi ile onanmıştır. Bu itibarla davacının fark alacak ve sosyal yardım alacağı taleplerinin reddi gerekir.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davacıya yükletilmesine, 15.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.