YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/10626
KARAR NO : 2015/11955
KARAR TARİHİ : 11.06.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, sefer ücretinin ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı nedenle sonlandırdığını, işverenin hırsızlık suçlamasında bulunarak kişilik haklarına saldırdığını, manevi olarak zarara uğradığını iddia ederek kıdem tazminatı, manevi tazminat ve bir kısım ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı dava dilekçesi ile 6,800,00 TL kıdem tazminatı, 2.618,00 TL yıllık izin ücreti, 500,00 TL ulusal bayram genel tatil, 500,00 TL hafta tatili, 4.000,00 TL sefer ücreti ve 10.000,00 TL manevi tazminat alacağı talep etmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile, davalı yararına reddedilen manevi tazminat alacağı için 1.500,00 TL avukatlık ücreti, reddedilen diğer alacaklar için 3.529,30 TL avukatlık ücretine hükmedilmiştir.
Manevi tazminat davasının maddi tazminat veya parayla değerlendirilmesi mümkün diğer taleplerle birlikte açılması durumunda; manevi tazminat açısından avukatlık ücretine ayrı olarak hükmedilir. Mahkemece reddedilen 10.000,00 TL manevi tazminat alacağı için 1.500,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi doğru olmuştur.
Hükmün verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12. maddesi “Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir.” şeklinde düzenlenmiştir. Tarifeye göre iş mahkemelerinde maktu avukatlık ücreti de 1.500,00 TL’dir. Reddedilen kısım 7.010,86 TL olduğu halde davalı yararına 1.500,00 TL avukatlık ücretine hükmedilmesi gerekirken 3.529,30 avukatlık ücreti takdir edilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzelterek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının davalı yararına avukatlık ücretine ilişkin 12. bendinin çıkartılarak yerine; “Karar tarihi itibariyle yürürlükte bulunan AAÜT’si gereğince reddedilen nisbi alacaklar üzerinden belirlenen 1.500,00 TL ile reddedilen manevi tazminat talebi nedeniyle AAÜT 10/3.fıkrası gereğince belirlenen 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 11.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.