Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2014/22035 E. 2015/4242 K. 12.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/22035
KARAR NO : 2015/4242
KARAR TARİHİ : 12.03.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe iade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili; davacının davalı işyerinde 19/02/2008 tarihinden bu yana güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, iş akdinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2-b ve h fıkraları gereği 31/03/2014 tarihinde feshedildiğini, işyerindeki sendikal örgütlenmenin ardından sendikalı işçilere yönelik işveren tarafından baskı uygulanmaya başlanıldığını, güvenlik görevlisi olan davacıdan sendikaya üye olması nedeniyle müdürlerin arabasını yıkaması, araç getirip götürmesinin istenildiğini, davacının işverenin emir ve talimatlarını uygulamamasının söz konusu olmadığını, yapılan fesihte fesih sebeplerinin bildirilmemiş olduğunu bu nedenle feshin haksız olduğunu öne sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili; davacının vardiya değişimlerinde şirket aracını kullandığını, davacı ve diğer güvenlik personellerine bu amaçla verilen aracın ayda bir kez sıra gelen pazar nöbetinde nöbetçi olan güvenlik görevlisince temizliği ve aracın temiz tutulmasının söylendiğini, bunun dışında davacıya araç götürüp getirmesi ve farklı araçların yıkatılması gibi bir görevin de verilmediğini, davacının iddiasının gerçek dışı olduğunu, ayrıca davacının … ile birlikte idari birimde görevli 4 kişi hakkında ilişkileri olduğu dedikodusu yaydıklarını, bununla birlikte davacının şirket bilgisayar güvenliğini tehlikeye sokacak programlar yüklemek, işyerinde uygunsuz şekilde kıyafetleri dağınık olarak oturmak, şirketin aracını izinsiz olarak kullanmak gibi hareketleri nedeniyle savunmalarının alındığını, tüm bu nedenlerle davacının iş akdinin haklı nedenlerle feshedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 31/03/2014 tarihli yazılı bildirim ile İş Kanununun 25/II-b ve h maddelerine atıf yapılmak süreti ile feshedildiği, ilgili maddelerin ne şekilde ihlal edildiği konusunda herhangi bir açıklama yapılmadığı, özellikle davalı tanıkları beyanlarından çalışanlar arasında ilişki olduğu dedikodusunun yayılmasında davacının etkin olduğu hususunun tespit edilmesi olayının feshin esas sebebi olduğu kanaatine varıldığı, ilgili durumun ne şekilde tespit edildiği ve olayda davacının diğer çalışanlar bakımından kabul edilemeyecek söylemlerinin olduğu tespiti hakkında davalı işveren tarafından somut bir delil sunulamadığı, davacının dedikodu olayını yaydığının ispat edilememesi ve diğer konuların ise feshi gerektirecek ağırlıkta görülmemesi sebebiyle davacının iş sözleşmesinin feshinin hukuka aykırı olduğu, feshin sendikal nedene dayandığı iddiası bakımından herhangi bir somut bulguya rastlanılmadığı gerekçesiyle davacının işe iadesine, davacının sendikal tazminat talebinin ise reddine karar verilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 21. maddesi uyarınca, mahkemece feshin geçersizliğine karar verildiğinde, işçinin başvurusu üzerine işveren tarafından bir ay içinde işe başlatılmaz ise, işçiye ödenmek üzere en az 4, an çok 8 aylık ücreti tutarında tazminatın belirlenmesi gerekir. Dairemizin yerleşik uygulaması gereği, iş güvencesi niteliğindeki bu tazminat işçinin kıdemi, fesih sebebi gibi olgular dikkate alınarak belirlenmelidir. Maddenin alt ve üst sınırları aşılamaz. Üst sınırın aşılmasının tek istisnası 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 25. maddesindeki sendikal nedenle yapılan fesihlerdir. Bu kanun yürürlüğe girdikten sonra sendikal nedenle yapılan fesihlerde tazminat; işçinin başvurusu, işe başlatma ve başlatılmama şartına bağlı olmaksızın işçinin en az bir yıllık ücreti tutarında belirlenecektir. Dairemizin uygulaması bu yöndedir. Dairemiz yıllık ücretli izinle ilgili 53. maddedeki kıdem sürelerini dikkate alarak 6 ay ile 5 yıl arasında kıdemi olan işçi için 4, 5 yıl ile 15 yıl arasında kıdemi olan işçi için 5, 15 yıldan fazla kıdemi olan işçi için 6 aylık ücreti tutarında işe başlatmama tazminatın belirlenmesini öngörmekte, fesih sebebine göre bu miktarlarda azami sınır 8 aya kadar da çıkmaktadır.
Somut olayda, tüm dosya kapsamından davacının iş akdinin çalışanlar arasında ilişki olduğu dedikodusunun yayılmasında davacının etkin olduğu hususunun tespit edilmesi nedeniyle feshedildiği, ancak davacının çalışanlar arasında ilişki olduğu dedikosunu yaydığına yönelik işverence somut bir delil sunulamadığı, davacının görevini yapmamakta ısrar ettiğini gösteren bir delil sunulmadığı anlaşıldığından davacının işe iadesine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamakta olup davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir. Dosya kapsamında, feshin sendikal nedene dayandığı iddiası bakımından da herhangi bir somut bulguya rastlanılmadığından davacının temyiz itirazları da yerinde değildir.
Ancak davacı 19.02.2008-31.03.2014 tarihleri arasında çalışmıştır. Kıdem süresi ve fesih sebebine göre işe başlatmama tazminatının 4 ay yerine 5 ay olarak belirlenmesi dosya içeriğine uygun olacaktır.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM:Yukarıda açıklanan gerekçe ile;
1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3.Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4.Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5. Alınması gereken 27,70 TL harçtan peşin alınan 25.20 TL harcın mahsubu ile kalan 2,50 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazine’ye gelir kaydına,
6.Davacının yaptığı toplam 226,40 TL (başvuru harcı:25,20-TL, peşin harç:25,20 TL, 8 tebligat gideri: 72,00 TL, 3 müzekkere gideri: 24,00 TL, 4 tanıklık ücreti gideri:80,00 TL olmak üzere ) yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7.Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8.artan gider ve delil avansının istek halinde ilgilisine iadesine,
9.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yüklenmesine, 12.03.2015 tarihinde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.