Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2014/21027 E. 2015/21898 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/21027
KARAR NO : 2015/21898
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Mahkemesi : Serik 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 24/09/2014 (12/11/2014 T. Ek Karar
Numarası : 2014/123-2014/712

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen 12/11/2014 tarihli eke kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Nisbi harca tabi davalarda, hükmü temyiz eden tarafın ilam harcının 1/4 ‘nü peşin olarak yatırması gerekir. (10.05.1965 gün ve 1/1 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı) Kararı temyiz eden davalının temyiz harç ve masraflarını yatırmadığından bahisle temyiz talebinin reddine karar verilmişse de; 14.11.2014 tarihli tutanak içeriği de nazara alındığında eksik harç ve masrafların süresi içerisinde davalı tarafça tamamlandığı, mahkemece posta evrakları arasında bulunan harç makbuzundan anlaşılmış olup, temyiz talebinin reddine karar verilmesinin yerinde olmadığı anlaşılmakla mahkemenin 12.11.2014 tarihli ek kararı bozulup kaldırılmalı ve davacının 24.09.2014 tarihli mahkeme kararına yönelik temyiz itirazları incelenmelidir.
2-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
3-Davacı vekili davacının davalı işyerinde can kurtaran olarak çalışırken iş sözleşmesini yaş hariç emeklilik şartlarını tamamlaması nedeni ile haklı olarak feshettiğini, kıdem tazminatının tahsili için yaptığı icra takibine davalının haksız olarak itiraz ettiğini iddia ederek itirazın iptali ile takibin devamına, davalının icra inkar tazminatına mahkum edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kıdem tazminatına hak kazanmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iş sözleşmesinin davacı tarafça haklı olarak feshedildiği, davacının kıdem tazminatına hak kazandığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında giydirilmiş ücretin hesabı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Giydirilmiş ücretin tespitinde, 4857 sayılı İş Kanununun 32’nci maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler dikkate alınır.
Mahkemece, yemek ve yol yardımı giydirilmiş ücrete dahil ederek hesaplama yapılan bilirkişi raporuna itibar edilerek kıdem tazminatı hesaplanmıştır.
Ancak, dava dilekçesinde yol ve yemek ücreti verildiği iddia edilmediği gibi bu hususta tanık da dinletilmemiştir. Dosya içerisinde davacıya yol ve yemek yardımı yapıldığına dair bir evrak da bulunmamaktadır. Davacı tarafça yemek ve yol yardımı yapıldığı ispatlanamamış olup giydirilmiş ücretin tespitinde yol ve yemek ücretinin dikkate alınması hatalı olup bozma nedenidir.
4-İcra takibine konu edilen alacakların varlığı ve miktarı yargılamayı gerektiğinden başka bir anlatımla alacaklar likit olmadığından koşulları oluşmayan icra inkar tazminatı talebinin reddi yerine kabulü doğru olmamıştır.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle mahkemenin 12/11/2014 tarihli ek kararının bozulup kaldırılmasına, Temyiz olunan 24/09/2014 tarihli kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.