YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/20382
KARAR NO : 2015/20956
KARAR TARİHİ : 28.10.2015
Mahkemesi : Hassa Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 04/06/2014
Numarası : 2012/271-2014/204
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalı H.. B.. vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı H.. B.. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı, davalı Söğüt Belediye Başkanlığında temizlik işçisi olarak çalışmakta iken 2011 yılında ilçe Milli Eğitim Müdürlüğüne geçiş yaptığını ve halen de İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü personeli olarak çalışmaya devam ettiğini, davalı Belediye de çalıştığı dönem de hak etmiş olduğu fazla çalışma, ücret alacağı, ikramiye ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Söğüt Belediye Başkanlığı, davacının bütün hak ve alacaklarının Milli Eğitim Bakanlığı’na devredildiğini davacının kurumlarında hiçbir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izin hakkı Anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu nedenle, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır.
Somut olayda, dava devam ederken davalı Söğüt Belediye Başkanlığının tüzel kişiliği 30.03.2014 tarihinde sona ermiş ve Belediyenin devredildiği H.. B.. davaya ihbarı sağlanmıştır. Davacı davalılardan Söğüt Belediye Başkanlığında çalışmakta iken 14.11.2011 tarihinde Milli Eğitim Bakanlığı kadrosuna geçmiştir. Davacı dava tarihi itibari ile halen Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı olarak çalışmaya devam ettiğinden davacının kullandırılmayan yıllık izin hakkını Milli Eğitim Bakanlığı kullandırabileceğine göre mahkemece yıllık izin ücret talebinin reddine karar vermek gerekirken kabulü hatalı olup bozma nedenidir.
3- 6100 sayılı HMK’nun 26. maddesinde hâkimin, tarafların talepleriyle bağlı olduğu, talepten fazlasına veya başka bir şeye karar veremeyeceği belirtilmiştir
Somut olayda, dava kısmi dava olarak açılmış olup davacı dava ve ıslah dilekçesinde fazla mesai ve ödenmeyen ücret alacağı talebinde bulunurken söz konusu alacaklara yasal faiz istediğini belirtmiş olduğundan en yüksek banka mevduat faiz oranını aşmamak üzere yasal faize hükmetmek gerekirken HMK’nun 26.maddesine aykırı bir biçimde talep aşılarak fazla mesai ve ücret alacağına doğrudan bankalarca mevduata uygulanacak en yüksek faiz uygulanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı H.. B.. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı H.. B..’na iadesine, 28.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.