YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19705
KARAR NO : 2015/2425
KARAR TARİHİ : 24.02.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, iş sözleşmesinin geçerli neden olmaksızın feshedildiğini feshin geçersizlğine, işe iadesine, işe başlatmama tazminatı ile boşta geçen süre ücretine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davacının çalıştığı asıl işverenin davacının iş sözleşmesini feshetmesi üzerine davacıya … Numune ve Araştırma Hastanesi’nde çalışması teklif edildiğini, davacının ise daha iyi bir iş bulduğunu belirterek teklifi kabul etmeyerek iş sözleşmesini kendisinin sonlandırdığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan işveren feshinin geçersiz olduğu belirtilerek işe iadesine karar verilmiştir.
Ancak; mahkemece, tefhim edilen kısa kararda işe başlatmama tazminatı 4 ay olarak belirlenmiş iken gerekçeli kararda 5 ay olarak hükmedildiği görülmüştür.
Mahkemece, son oturumda tutanağa yazdırıp tefhim edilen karar, esas karar olup, 6100 sayılı HMK’nun 298/2.maddesi gereğince sonradan yazılan gerekçeli kararın bu karara aykırı olmaması gerekir. Oysa 08.07.2014 günlü oturumda tefhim edilen kısa karar ile, gerekçeli kararın aykırı olduğu zaptın ve kararın incelenmesinden açıkça anlaşılmaktadır.
Davanın işe iade davası olması ve 4857 sayılı İş Kanununun 20/3.fıkrası uyarınca temyiz halinde Yargıtay tarafından karar verilmesi mümkün olduğundan ve yapılan fesih işleminin geçerli nedene dayandığının davalı işveren tarafından ispatlanamadığı görülmekle davalı temyizi yerinde değilse de kısa karar ile gerekçeli karar arasındaki işe başlatmama tazminatının miktarı yönünden oluşan çelişkinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından davacının kıdem süresi dikkate alınarak 4 aylık işe başlatmama tazminatı miktarı olarak belirlenmesine karar vermek gerekmiştir.
Belirtilen sebeplerle 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1.Mahkeme kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3.Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 4 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4.Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davacıya ödenmesi GEREKTİĞİ’nin tespitine,
5.Eksik alınan 3,40 TL harcın davalıdan tahsili ile Hazine’ye gelir kaydına,
6.Davacının yaptığı 144,20 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, artan gider ve delil avansının ilgili tarafa iadesine,
7.Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT.ne göre 1.500,00 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, 24.02.2015 tarihinde KESİN olarak oybirliği ile karar verildi.