YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/19450
KARAR NO : 2015/2665
KARAR TARİHİ : 26.02.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : İşe İade
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraflarca istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı vekili, davacının iş akdinin haklı ya da geçerli bir nedene dayandırılmaksızın feshedildiğini, davacının sağır ve dilsiz olmasına rağmen kendisine verilen görevleri eksiksiz yaptığını, yazılı fesih bildirimi olmadığı gibi disiplin kurulu kararı da bulunmadığını öne sürerek davacının işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davacının iş akdinin 01.10.2013 tarihinde işyerinde çalışan diğer personel ile tartıştığı, işyerinde çalışan personelleri rahatsız ettiği ve işyeri disiplin ve ahengini bozacak davranışlar göstermesi nedeniyle 04.10.2013 tarihli disiplin kurulu kararı ile ve kararı onaylayan 11.10.2013 tarihli genel müdürlük oluru ile İş kanunu’nun 25/II maddesi gereğince haklı nedenle feshedilmiş olduğunu, davacının savunmasının yazılı olarak alınmış olduğunu, işverenin davacı sağır ve dilsiz olsa bile kendisini arkadaşları ile tartışmamak konusunda uyarmak gibi bir yükümlülüğü olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davalı firmanın idari işler müdürlüğünde saha destek işçisi ünvanıyla çalıştığı anlaşılan davacının 01.10.2013 tarihinde aynı işyerinde çalışan … isimli personelle daha öncesinde de olduğu gibi tartıştığı, işyerinde çalışan diğer personeli rahatsız ettiği, işyerinin disiplin ve ahengini bozacak davranışlar gösterdiği gerekçesiyle hakkında başlatılan disiplin soruşturması sonucunda savunmasının alındığı, yine olayla ilgili aynı birimde çalışan diğer personelin de tanık sıfatıyla yazılı beyanlarının tespit edildiği, bu şekilde davalı işveren tarafça işyerinde yaşanan tartışma olayından sonra etkin şekilde yapılan soruşturma sonrasında davacı asilin 04.10.2013 tarihinde disiplin kurulu tarafından iş akdinin feshi istemi ile soruşturma dosyasının Genel Müdürlük Makamına sevk edildiği sonrasında da davacı asilin Genel Müdürlük Makamının uygun bulması ile iş akdinin fesh edildiğini, feshe dayanak olayın gerçekleştiği 01.10.2013 tarihinde
işitme özürlü olduğu anlaşılan davacı …’in davalı işyerinde bulunan … isimli personelle tartıştığı, yüksek sesle bağırdığı ve diğer personelin çalışma düzenini çalışma saatleri dahilinde bozduğunu, davacının aynı işyerinde birlikte çalıştığı …’ın üzerine doğru yürüdüğü, bu şekilde aynı işyerinde çalışan ve aynı birimde uzman ünvanıyla görev yaptığı anlaşılan … isimli personeli işyerinin içerisinde kovaladığı anlaşılan davacının diğer personele yönelen eyleminin olaya müdahale eden güvenlik personelince sonlandırıldığı, tespit edilen tanık anlatımlarından da anlaşılacağı üzere davacı asilin bu olay öncesinde de davalı işyerinde çalışan diğer personel … ile tartışma yaşayıp işyerinde bulunan büro malzemelerini yaşanan tartışmalar sırasında bazen yere, bazen de aynı birimde uzman sıfatıyla görev yapan …’ın masasına doğru fırlattığı, davacı asilin yarattığı tartışma ortamından ve bağırmasından kaynaklı olacak şekilde işyerinde çalışan diğer personelin olumsuz etkilendiği, davacı asilin davranışlarının bu şekilde işyerinde olumsuzluklara yol açtığı, kaldı ki olay öncesinde de 21/07/2014 tarihli davalı firma cevabı yazısına ekli belgelere göre davacı asile devamsızlık ve aracı hatalı park etmesinden kaynaklı olacak şekilde uyarı ve ihtar yaptırımlarının davalı işverenlikçe uygulandığı bu nedenle davalı işverenin feshinin geçerli nedene dayandığının kabulü gerektiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı tanığı … tarafından tutulan 03.10.2013 tarihli tutanakta, işitme engelli olan davacının yöneticilerle görüşme isteğini yüksek sesle iletmeye çalıştığını anlamadığı bu nedenle uyarıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, duruşmada da dinlenilen bu kişi, sözü edilen olay zamanında davacının sesinin frekansını algılayamadığını yoksa agresif bir tutumu olmadığını, esasen davacı ses düzeyini ayarlayamadığı için sesini yükselttiği durumlarda kendisini uyardıklarını, davacı kendini ifade etmek istediğinde yüksek sesle ses çıkardığı ancak amacının kendisini ifade etmek olduğunu, davacının işe yansıyan olumsuz tutum ve davranışını gözlemlemediğini beyan etmiştir.
Mahkemece, davacının iş akdinin geçerli nedene dayalı olarak sonlandırıldığının kabulü ile davanın reddine karar verilmiş ise de; yukarıda açıklandığı üzere feshe konu olan olayla ilgili olarak tutulan 03.10.2013 tarihli tutanak içeriği ve tutanak ile ilgili olarak dinlenilen tanık …’ın beyanından davacının hakaret ve etkili eylem kastı olmaksızın kendini ifade edebilmek adına sesini yükselttiği, sağır ve dilsiz olması sebebiyle de sesini yükselttiğinin farkında olmadığı anlaşılmış olup mahkemece feshin haklı nedene dayalı olmadığının kabulü yerinde olup davalının temyiz itirazları yerinde değildir. Ancak, Mahkemece bahsedilen nedenle feshe konu edilen eylemin geçerli bir fesih sebebi de olamayacağı düşünülmeden davacının işe iade talebinin reddine karar verilmesi hatalı olmuştur.
4857 sayılı İş Yasasının 20/3 maddesi uyarınca Dairemizce aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarda açıklanan gerekçe ile;
1.Mahkemenin kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2.Feshin GEÇERSİZLİĞİNE ve davacının İŞE İADESİNE,
3.Davacının yasal süre içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde işe başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminat miktarının davacının kıdemi, fesih nedeni dikkate alınarak takdiren davacının 5 aylık brüt ücreti tutarında BELİRLENMESİNE,
4.Davacı işçinin işe iadesi için işverene süresi içinde müracaatı halinde hak kazanılacak olan ve kararın kesinleşmesine kadar en çok 4 aya kadar ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsilinin GEREKTİĞİNE,
5.Alınması gereken 27.70 TL harçtan peşin alınan 24.30 TL harcın mahsubu ile kalan 3.40 TL harcın davalıdan tahsili ile hazineye gelir kaydına,
6.Davacının yapmış olduğu 24.30 TL peşin harç ve 2 tebligat ve 1 müzekkere gideri olan 24,00 TL, Yargıtay’a gidiş dönüş dosya ve tebligat masrafı olan 40,00 TL olmak üzere toplam 128.30 TL yargılama giderinin davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, davalının yaptığı yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına,
7.Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre 1.500.00 TL. Avukatlık ücretinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
8.Artan gider ve delil avansının ilgilisine iadesine,
9.Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davacıya iadesine, aşağıda yazlı temyiz harcının davalıya yüklenmesine, 26.02.2015 gününde oybirliğiyle KESİN olarak karar verildi.