Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2014/18526 E. 2015/5314 K. 24.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/18526
KARAR NO : 2015/5314
KARAR TARİHİ : 24.03.2015

Asliye Hukuk Mahkemesi (İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : ALacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün uyulan önceki Yargıtay bozma ilamına uygun biçimde verilmiş olmasına, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin yeniden incelenmesine hukukça ve yasaca cevaz bulunmamasına ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalılara ait işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile diğer bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini istemiştir.
Davalılar davanın reddini talep etmişlerdir.
Mahkemece istek kısmen hüküm altına alınmış, davalıların temyizi üzerine Dairemizin 03.03.2014 tarihli ilamı ile davacının ayda iki hafta gece çalışması nedeni ile haftalık mesaisi 45 saati aşmasa da günlük çalışmasının 1,5 saatlik kısmı için fazla mesaiye hak kazandığı, ancak bunun zamsız kısmını aylık ücret içinde aldığından ödenmeyen sadece %50 zamlı kısmının hesap edilerek hüküm altına alınması gerektiği, milli bayram ve genel tatil ücreti bakımından ise ödendiği anlaşılan 2012 yılı Ocak ve Nisan aylarının hesaplamada dışlanması gerektiği gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme bozma kararına uymuş, ek hesap raporu aldıktan sonra davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 3/2.maddesine göre müteselsil sorumluluk da dahil olmak üzere, birden fazla davalı aleyhine açılan davanın reddinde, ret sebebi ortak olan davalılar yararına tek, ret sebebi ayrı olan davalılar yararına ise her ret sebebi için ayrı ayrı avukatlık ücretine hükmolunur.
Somut olayda, mahkemenin de kabulünde olduğu üzere davalılar arasındaki ilişki asıl-alt işveren ilişkisi olup işçilik alacaklarından bu nedenle müteselsil sorumlu tutulmuşlardır. Davalılar arasında müteselsil sorumluluk mevcut olduğuna ve red sebebi de aynı olduğuna göre tek avukatlık ücreti yerine her bir davalı için ayrı ayrı avukatlık ücreti takdir edilmesi hatalı olmuştur.
Ne varki bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasının 14 ve 15 numaralı bentlerinin tümü ile çıkarılarak yerine,
“14-Davalılar kendilerini vekille temsil ettirdiğinden karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’ne göre 1500,00 TL avukatlık ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harçlarının temyiz eden davalılara yükletilmesine, 24.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.