YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/17809
KARAR NO : 2015/15814
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1.Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2.Davacı, davalı işveren tarafından tazminatlı şekilde işten çıkartıldığını, aktin feshinde fazla mesai alacaklarının ödenmediğini iddia ederek ödenmeyen fazla mesai ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin fazla mesai yapıp yapmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalı şirkete ait otelde DJ olarak çalıştığını 2011 tarihinden sonra ise ses ve ışık alanında asistan-süpervisor olarak çalışmasına devam ettiğini ve günlük en az 15 saat çalışarak fazla mesai yaptığını iddia etmiştir. Davacı tanklarından …; “ sabah saat 10.00-12.00 arası, bazen 12.00-14.00 arası, öğleden sonra saat 14.00-18.00 arası akşam ise 21.00-02.00 saatleri arasında haftada 1 gün izin kullanarak bu şekilde çalışıldığını”, …” sabah 10.00-12.00 arası havuz başında radyoyu çalıştırdıklarını, zaman zaman 12.00-14.00 arası çalıştıkları da olduğunu, öğleden sonra 14.00-18.00 arası akşam ise 21.00-02.00 saatleri arasında çalıştıklarını, haftada 1 gün izin kullandıklarını” …; “ sabah 9.00 da çalışmaya başlayıp gece 02.00 e kadar çalıştıklarını” beyan etmiş, davacının asistan olduktan sonra çalışma sisteminin değiştiği şeklinde ise beyan vermemişlerdir. Davalı tanıkları ise davacının asistan olduktan sonraki dönemde 09.30-18.00 saatleri arası mesai yaparak haftada 6 gün çalışıp 1 gün izin kullandığını ve otelin sezonluk çalışan bir otel olduğunu beyan etmişlerdir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının DJ olarak çalıştığı dönemde haftada 6 gün çalıştığı sezon ayları olan Nisan-Ekim ayları arasında sabah programında 2 saat, öğleden sonra programında 3 saat ve akşam programında 5 saat olmak üzere toplam 10 saatten 60 saat çalışabileceği, bu şekilde haftalık fazla mesai süresinin 15 saat olduğu, sezon dışı aylarda normal saatlerde çalıştığı ve fazla mesai yapmadığı, ses-ışık asistanı olarak çalıştığı dönemde ise haftada 6 gün 09.30-18.00 saatleri arasında 1 saat ara dinlenmesi ile fazla mesai yapmadığı belirtilmiştir. Bilirkişi raporunda davacının asistan olduktan sonraki dönem çalışmaları davalı tanık beyanlarına göre hesaplanarak fazla mesai yapmadığı sonucuna ulaşılmıştır ancak mahkemece davalı tanıklarının dinlendiği duruşma zaptına … ve … davalı tanıkları olduğu halde davacı tanığı olarak yazılmış ve bilirkişi raporunda da tüm tanıklar davacı tanığı olarak yazılmıştır. Bu nedenle mahkemece yapılacak iş öncelikle davacı tanığı olarak yazılan davalı tanıklarının ara kararla düzeltilmesi ve bilirkişice bu beyanların davalı tanığı olarak değerlendirmeye alınması gerekmektedir ayrıca davacının yaptığı her iki işin yoğunluğunun aynı olduğu gözetilerek ve davacı tanık beyanları da dikkate alınarak davacının asistan olarak çalıştığı dönemde de DJ lik yaptığı dönemlerdeki çalışma saatine uygun olarak çalıştığının kabulü ile fazla mesai ücret alacağı hesaplanarak çıkacak sonuca göre karar vermektir.
3. Somut olayda, davacı çalıştığı tüm dönemlerde aynı şekilde çalıştığını iddia etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise davacının Nisan-Ekim ayları dışında kalan sezon dışı dönemde fazla çalışma yapmadığı belirtilmiştir. Mahkemece davalı işyeri otel belgeleri üzerinde bilirkişiye inceleme yetkisi verilerek Nisan-Ekim ayları dışında otelin doluluk oranının belirlenerek sezon dışı dönemde fazla çalışma yapılıp yapılmayacağının tespit edilerek çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
4. Dosya kapsamına göre, davacı 06.07.2012 tarihinde davayı açmış ve davalı tarafça süresinde ve usulüne uygun olarak zamanaşımı savunmasında bulunulmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda zamanaşımı savunması dikkate alınarak dava tarihinden geriye doğru 5 yıl gidilmek suretiyle 06.07.2007 tarihinden sonraki dönemler için fazla çalışma alacağının hesaplanması gerekirken hatalı değerlendirme ile 30.07.2007 tarihinden sonrası dönemler için hesaplama yapılmış olması da ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 17.09.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.