YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16840
KARAR NO : 2015/12014
KARAR TARİHİ : 15.06.2015
Mahkemesi : Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı, davalı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünde kadroya geçmeden önceki dönem mevsimlik işçi olarak çalıştığı hizmetlerinin kıdemine sayılmadığını, 2011-2013 yıllarını kapsayacak 3. Dönem TİS’in geçici 4. maddesi gereği önceki işyerlerinde geçen çalışmaların da davalı işyerinde geçmiş gibi kabul edileceğine dair düzenleme gereği derece ve kademesinin tespiti ile yeni derece ve kademesi dikkate alınarak ilk kadroya geçişlerinden itibaren TİS’den kaynaklanan ücret farkı, yıpranma primi, ilave tediye farkı ve ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı, davacıya sözkonusu hakların 2011-2013 yıllarını kapsayan TİS ile tanındığını, bu nedenle geçmişe yönelik olarak talebinin yerinde olmadığını, derece ve kademe tespitinde hata olmadığını, gerekli ödemelerin TİS’lere göre zaten yapıldığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının bilirkişi tarafından hesaplanan mevsimlik işçi olarak çalıştığı dönem yönünden hak ettiği derece ve kademenin tespitine, yeni derece ve kademeye göre 5 yıllık zamanaşımı süresi dikkate alınarak alması gereken ücret farklarının davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının derece kademe tespitinin doğru yapılıp yapılmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının davalı işyerinde mevsimlik işçi olarak 11 yıl 6 AY 2 gün çalışmasının bulunduğunu, bu çalışmaya karşılık olarak her iki yılda bir derece ve her yıl bir kademe alacağını, davacının hizmet süresine eklenmesi gereken derece ve kademesinin 6/12 olduğunu, 01.03.2012 tarihinde ise derece ve kademesinin 13/24 olarak tespiti gerektiği belirtilerek zamanaşımı savunması da dikkate alınarak dava tarihinden geriye doğru 5 yıl için alacak hesabı yapılmıştır. Ancak bu hesaplama tarzı hatalıdır.
Davalı işyerinde yürürlükte bulunan TİS.’nin “Kademe İlerlemesi” başlıklı 98. maddesinde en az bir yıl iş sözleşmesi ilişkisi bulunmak, bulunduğu kademede en az bir yıl çalışmak, bulunduğu derecede ilerleyeceği kademe bulunmak….. şartıyla her yıl Şubat ayı içerisinde işçilere bir kademe ilerlemesi yaptırılacağı ve izleyen Mart ayı başından itibaren uygulanacağı, “Derece Terfi” başlıklı 99. maddesinde ise işçilerin çok dereceli pozisyonlarda, alt derecelerden üst dereceye terfi edebilmeleri için;
a) Bulundukları derecede 2 yıl çalışmış olmaları,
b) Kademe ilerlemesine hak kazanmalarının şart olduğu bildirilmiştir.
İşyerinde uygulanan TİS gereği olarak davacının tam bir yıl çalışmasının karşılığı “1” kademe, 2 yıl çalışmasının karşılığı da “1” derecedir. Davacının mevsimlik işçilikte geçen çalışma süresine göre eklenen derecenin “5” ve kademenin “12” olması gerekirken “6/12” olarak eklenmesi hatalıdır. Ayrıca bilirkişi tarafından tabancacı olan davacının, 2011 yılında yürürlükte olan TİS düzenlemesi gereği pozisyonun üst sınırı olan “9” dereceyi aşarak “13” derece olduğunun tespiti ile hesaplama yapılması da isabetsiz olup bozma nedenidir.
3- Davacının fark yıllık izin ücrete talebi yönünden ise, hesaplanan yıllık izin ücreti alacağının faiz türünün yasal faiz olduğu göz ardı edilerek en yüksek banka işletme kredisi faizi ile tahsiline karar verilmesi de hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 15/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.