YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16533
KARAR NO : 2015/10538
KARAR TARİHİ : 28.05.2015

Mahkemesi : İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı vekili davacının iş akdinin emeklilik nedeniyle son bulduğunu ve davalı ile alt işveren arasındaki ilişkinin muvazaalı olduğunu öne sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ve ilave tediye alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında uyuşmazlık, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59 uncu maddesinde, iş sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, Mahkemece, ispat yükü kendisine düşen işveren tarafından kullandırıldığı ispatlanamadığı gerekçesiyle davacının 206 gün karşılığı yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak , davalı hükme esas alınan bilirkişi raporuna itiraz dilekçesine davacı tarafından imzalı ve davacının 2013 yılında 20 gün, 2012 yılında 21 gün, 2011 yılında 8 gün izin kullandığını gösteren yıllık izin talep formu başlıklı belge fotokopileri eklemiş olup bu belgeler değerlendirilmeden karar verilmiştir.
Mahkemece, bu belgelerin aslı getirtilmeli ve davacı asilin belgelere ilişkin beyanı da alınmak suretiyle, belgelerde kullanıldığı belirtilen sürelerin hesaplanan yıllık izin süresinden mahsup edilmesi gerekip gerekmediği değerlendirilmelidir. Bu yön gözetilmeden yıllık izin alacağının hüküm altına alınmış olması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 28.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.