Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2014/16483 E. 2015/19765 K. 20.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/16483
KARAR NO : 2015/19765
KARAR TARİHİ : 20.10.2015

Mahkemesi : Mersin 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 22/05/2014
Numarası : 2013/324-2014/156

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının 22/07/2009-20/11/2012 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle kendisinin feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil ve yıllık izin alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşılan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde haftada 6 gün 07:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını iddia etmiştir. Mahkemece davacının tanık beyanları doğrultusunda 08:00-17:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilmiştir. Davacı tanıklarından Mustafa işyerinde 6 gün çalışıldığını 1 saat yemek ve yarım saat çay molası verildiğini, davacı tanığı Haydar işyerinde 6 gün çalışıldığını, yemek dışında ara dinlenme bulunup bulunmadığını bilmediğini, davalı tanıklarından Bülent ise 1 saat yemek ve yarımşar saatten iki çay molası bulunduğunu, diğer tanıklar ise 5 gün çalışıldığını beyan etmişlerdir. Mahkemece ara dinlenmesinin yemek ve çay molası olarak 1,5 saat yerine 1 saat esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplanması hatalıdır.
3-Davacının 02/03/2012 tarihi sonrasında davalı Belediye Başkanlığı binasında görev yaptığı, belediyelerin resmi tatillerde çalışmadığı, aksini iddia eden davacının bunu yazılı belge ile kanıtlaması gerektiği dikkate alınmadan 02/03/2012 tarihi sonrası için ulusal bayram ve genel tatil alacağına hükmedilmesi hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 20/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.