Yargıtay Kararı 7. Hukuk Dairesi 2014/15548 E. 2015/2599 K. 25.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15548
KARAR NO : 2015/2599
KARAR TARİHİ : 25.02.2015

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı … Şirketinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde fiilen Mayıs 2007’de çalışmaya başlamasına rağmen sigortasının Eylül 2007’de başlatıldığını, 15.10.2009 tarihinde haksız şekilde neden gösterilmeksizin, tek taraflı ve ihbarsız olarak işverence işine son verildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili, ikramiye, yol ve yemek ücreti alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı …, davada taraf sıfatı olmadığını davacının … çalıştığını, kendisinin ise şirketin ortağı olduğunu ve işçi alacaklarından dolayı husumet yöneltilemeyeceğini bildirerek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş akdinin haklı nedenle fesih edildiğine dair ispat yükünün davalı işverene ait olduğu, davalı tarafın iş akdinin haklı nedenle feshedildiği yönünde bir iddiasının bulunmadığı ve somut delil ibraz etmediği, davacının 31/12/2009 tarihinde … kod numarası (İşveren tarafından zorunlu nedenlerle ve tutukluluk nedeniyle fesih) olarak belirtildiği, davacı tanığı …’in 12/11/2009 tarihine kadar işyerinde çalıştığını davacının kendisinden 1 ay önce işten çıkartıldığını, …’ın oğlu …’ın davacıyı para hırsızlığı ile suçladığını, davacının elini kolunu bağlayıp parasını ve cüzdanını aldıklarını, işyerini terk etmesini aksi halde başının belaya gireceğini söylediklerini, davacı tanığı …in de davalı …’ın davacıyı mutfağa çağırdığını cüzdanını ve üstünü çıkarttırdığını cüzdanından 200,00 TL parasını aldığını, ne sebeple aldığını bilmediğini, davacıya işten çıkacağını söylediğini ve davacının da bu şekilde işten çıkmış olduğunu beyan ettiği, dava dilekçesinde de davacının 15/10/2009 tarihi itibariyle işten çıkartıldığından bahisle talepte bulunduğu, bu beyanın tanık …’in beyanı ile de örtüştüğü, bu tarihten yaklaşık 1,5 ay sonra davacının iş akdinin … 27 numarası ile sona erdirildiği, davacının hırsızlık suçu ile itham edilmesine rağmen hakkında herhangi bir şikayette bulunulmadığı, üstelik olaydan sonra 6 günlük hak düşürücü süre geçtikten sonra iş akdinin sona erdirildiği hususları bir bütün olarak değerlendirildiğinde; davacının iş akdinin haksız olarak feshedildiği sonuç ve kanaatine varıldığı gerekçesiyle davanın … açısından husumetten reddine, davalı şirket açısından kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacakları hatalı hesaplanmıştır. Davacının hafta tatilinde yaptığı çalışmaların tamamı davacının hem fazla mesai ücreti hesabında hem de hafta tatili hesabında dikkate alınarak hafta tatilinde yapılan çalışma için mükerrer hesaplama yapılmıştır. Davacının hafta tatilinde yaptığı çalışmadan ara dinlenmeleri düşüldüğünde 7,5 saati aşan kısmı varsa fazla mesai ücretine dahil edilmeli, hafta tatili hesabında ise hafta tatilinde yapılan 7,5 saatlik kısım için hesaplama yapılmalıdır. Belirtilen hususlar dikkate alınmadan yapılan hatalı hesaplamaya itibarla hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı … ‘ne iadesine, 25/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.