YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15321
KARAR NO : 2015/2237
KARAR TARİHİ : 23.02.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı Belediye vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalı Belediyenin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine;
2-Davacı, davalı işyerinde temizlik işçisi olarak çalışırken iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinden bahisle kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık ücretli izin alacaklarının ödetilmesini istemiştir.
Davalı Belediye, davacının iş akdinin alt işveren tarafından feshedilmesi nedeniyle hakkında açılan davanın husumetten reddi gerektiğini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş akdinin davalı alt işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda davacı, iş akdinin işveren tarafından feshedilmesi üzerine … İş Mahkemesinin 2009/1034 Esas – 2011/723 Karar sayılı dosyası ile işçilik alacaklarını talep ettiği, bu davada yapılan hesaplamalarda davacının işe iade davasının devam ediyor olması nedeniyle feshin kesinleşmediği tespiti üzerine kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti ile ilgili davasının müracaata bırakıldığını beyanla ilk dosyada yapılan hesaplamalara, işe iade davasında hüküm altına alınan 4 aylık boşta geçen süreyi de ilave ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin alacağını bizzat dava dilekçesinde hesaplayarak dava açmış, mahkemece de bu beyana itibarla davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece, dosyada bilirkişi incelemesi yaptırılmadan veya re’sen hesaplama yapılmadan, doğrudan davacı vekilinin beyanına itibarla, artırılmış kıdem süresine göre yapılan hesabın kabul edilmesi doğru değilse de hesaplama doğru olduğundan bozma nedeni yapılmamış ancak eleştirmekle yetinilmiştir. Ancak, davacı vekilinin yaptığı ve mahkemece de hükme esas alınan hesaplamanın ilk davadaki bilirkişi raporuna dayanması ve bu arada 0,066 olan damga vergisi oranının, 30.12.2013 tarih ve 28867 mükerrer sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren seri no:57 olan Damga Vergisi Kanunu Genel Tebliği’ne göre karar tarihi itibariyle 0,0759 olarak değişmiş olması nedeniyle alacakların nete dönüştürülmesi sırasında yapılan hesaplamalar hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde, davalı Belediye’ye iadesine, 23.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.