YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15105
KARAR NO : 2015/2718
KARAR TARİHİ : 26.02.2015
Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı …’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin, davalı kuruma bağlı … bakıcı personel olarak çalışmakta iken 25.05.2012 tarihinde evlendiğini ve 13.06.2012 tarihinde de evlilik nedeniyle iş akdini feshettiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti alacağının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Bakanlık vekili, davacının müvekkili…’nın işçisi olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket ise davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacının haftalık fazla çalışma süresinin belirlenmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların, şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı tanığı … ile davalı tanıklarının anlatımı ile davacı işçinin 12 saat çalışma 18 saat dinlenme periyotuyla çalıştığı anlaşılmıştır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda da davacının 12 saat çalıştıktan sonra 18 saat dinlenmek suretiyle 12 saatlik vardiyalar halinde çalıştığı ve haftada 1 gün de izin kullandığı kabul edilerek bir hafta 6 vardiya bir hafta 5 vardiya çalışarak haftada ortalama 12,5 saat fazla mesai yaptığı sonucuna varılmıştır. Davacının 6 günlük çalışma süresi (6 günx24 saat=) 144 saatlik çalışma süresine eşittir. 12 saat çalışma 18 saat dinlenme periyotuyla çalışma halinde (12+18+12+18+12+18+12+18+12+18=150 saat) 6 güne tekabül eden 144 saatlik çalışma süresinde 5 kez 12 saatlik çalışma yapılacağı sabit iken, mahkemece bir hafta 6 vardiya bir hafta 5 vardiya çalışarak fazla mesai yapıldığı şeklindeki hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.