YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2014/15018
KARAR NO : 2015/2713
KARAR TARİHİ : 26.02.2015
İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili ve davalı … vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının hakkaniyet indirimi oranına yönelik temyiz itirazı dışındaki; davalı …’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, müvekkilinin haftada 6 gün 10:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını, bayramlarda sadece son gün izin kullandığını, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bazı işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, müvekkili …’ın davacıya karşı herhangi bir sorumluluğunun bulunmadığını, diğer davalı şirketin 2009-2012 tarihleri arasında ortağı olduğunu, iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini beyan ederek haksız açılan davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda, davalı …’a karşı açılan davanın pasif husumet yokluğu nedeniyle reddine, davalı şirkete karşı açılan davanın ise kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında fazla mesai alacağı bulunup bulunmadığı konusunda ihtilaf bulunmaktadır.
Somut olayda bilirkişi, davacının haftanın 6 günü 10:00-18:00 saatleri arasında 1 saatlik ara dinlenme çıktıktan sonra günlük 9 saat haftalık 54 saat çalıştığını, yasal çalışma süresi olan 45 saatlik normal çalışma süresi düştüğünde haftalık 9 saat fazla mesai yaptığını kabul ederek davacı yararına fazla mesai ücreti hesaplamış, bilirkişinin hesaplaması doğrultusunda da mahkemece hüküm kurulmuştur. Oysa tanık beyanlarına göre davacı haftanın 6 günü 10:00-18:00 saatleri arasında 1 saatlik ara dinlenme süresi tenzil edildikten sonra günlük 7 saat haftalık 42 saat çalışmıştır. Bu durumda davacının fazla çalışma yapmadığının kabulüyle fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar vermek gerekirken kabulüne karar verilmesi hatalı olup, bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacının hakkaniyet indirimi oranına yönelik temyiz itirazının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 26.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.