YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2026
KARAR NO : 2013/1321
KARAR TARİHİ : 20.02.2013
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
Davacı işçi, davalı işyerinde 16.08.2004 tarihinden itibaren uzman araştırmacı olarak belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, işin niteliği gereği sürekli olması ve toplam hizmet süresi içerisinde 5 kez hiçbir esaslı neden gösterilmeksizin iş sözleşmesinin yenilenmiş olduğunu ve iş sözleşmesinin sebep gösterilmeksizin 16.08.2012 tarihinde feshedildiğini belirterek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücret ve diğer haklarının belirlenmesini talep etmiştir.
Davalı işveren, davacı ile yapılan sözleşmelerin belirli süreli sözleşmeler olduğunu, davacının görevi ve yaptığı işin niteliği itibariyle iş sözleşmesinin belirli sürelerle uzatılmış ise de davacı ile yapılan belirli süreli iş sözleşmesinin süresinin bitiş tarihi itibariyle davacının kurumdaki görevinin de sona erdiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacı ile davalı işveren arasında düzenlenen sözleşmeler uyarınca davacının tam zamanlı statüde uzman araştırmacı olarak görev yapacağının düzenlendiği, davacının işinin asli ve sürekli işlerden olduğu, davalıya ait süreklilik arz eden işte uzman araştırmacı olarak çalışan davacı işçi ile belirli süreli iş sözleşmesi yapılmasını gerektirir objektif haklı bir sebep bulunmadığı, bu sebeple, sözleşmenin başlangıçtan itibaren belirsiz süreli olduğu, davalı işverence fesih için geçerli bir sebep ileri sürülmediği gibi, fesih sebebini açıkça ve kesin bir şekilde belirten yazılı bir fesih bildiriminin de bulunmadığı, gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı ile davalı işveren arasında düzenlenen toplamda 11 adet belirli süreli iş sözleşmesinde, davacının tam zamanlı statüde uzman araştırmacı olarak görev yapacağının düzenlendiği, davacının işinin asli ve sürekli işlerden olduğu, davalıya ait süreklilik arz eden işte uzman araştırmacı olarak çalışan davacı işçi ile belirli süreli iş sözleşmesi yapılmasını gerektirir objektif haklı bir neden bulunmadığı, bu sebeple, sözleşmenin başlangıçtan itibaren belirsiz süreli olduğu, davalı işverence fesih için geçerli bir sebep ileri sürülmediği gibi, fesih sebebini açıkça ve kesin bir şekilde belirten yazılı bir fesih bildiriminin de bulunmadığı, bu nedenle feshin geçersizliğine ve davacı işçinin işe iadesine ilişkin mahkemenin kabul kararı yerinde olup davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazı yerinde değildir.
278 sayılı Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumun Kurulması Hakkında Kanunu’nun 14/1-c. maddesi: “Taraf olduğu dava, icra ve benzeri takiplerde 2/7/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanununda sayılan yargı harçlarından, muaftır” hükmünü içermektedir.
Davalı kurumun 278 sayılı Kanun’un 14/1-c. maddesi uyarınca yargılama harçlarından muaf olmasına rağmen mahkemece “davacı tarafından yapılan 21,15 TL başvurma harcı, 21,15 TL peşin harç olmak üzere toplam 42,30 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklinde hüküm kurularak davalı kurumun yargılama harçlarından sorumlu tutulması hatalı ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ; Yukarıda açıklanan nedenle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının III. bendinde yazılı olan “Davacı tarafından yapılan 21,15- TL başvurma harcı, 21,15-TL peşin harç olmak üzere toplam 42,30 TL’nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine; “Davacı tarafça yatırılan 21,15-TL başvuru harcı ve 21,15-TL karar harcının, davalı kurum harçtan muaf olduğundan, talep halinde davacıya iadesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, 20.02.2013 gününde oybirliği ile KESİN olarak karar verildi.