YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/15317
KARAR NO : 2014/1275
KARAR TARİHİ : 30.01.2014

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre,, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazının reddine.
2-Davacı, davalı işyerinde çalışmakta iken emeklilik nedeni ile iş akdini sona erdirdiğini, ihtara rağmen alacaklarını ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının, ihtarname tarihinden itibaren faiziyle birlikte ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, isteklerin kısmen kabulüne, kıdem tazminatı dışındaki alacakların tümü için dava tarihinden itibaren faiz işletilmesine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı ödenmeyen işçilik alacaklarından, fazla çalışma ücreti izin ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesi amacıyla karşı tarafa 12.11.2008 tarihli bir ihtarname göndermiştir. 14.11.2008 tarihinde davalıya tebliğ edilen ihtarname de alacakların 7 gün içinde ödenmesi ihtar edilmiştir. Davalı işveren dava konusu bu alacaklar bakımından 21.11.2008 tarihinde temerrüde düşürülmüştür. Davacı hem dava dilekçesinde hem de ıslah dilekçesinde faiz başlangıcının ihtarnamenin tebliği tarihinden başlatılmasını talep etmiştir. Ancak mahkemece dava dilekçesinde talep edilen miktarlara dava tarihinden itibaren faiz işletilmiştir.
Davalının hüküm altına alınan fazla çalışma, yıllık izin, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacakları yönünden 21.11.2008 tarihinde temerrüde düştüğü ve bu alacaklar için bu tarihten itibaren faiz işletilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmiş olması bozma nedenidir. Ne var ki; bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1. kısmının 2., 3., 4. ve 5. bentlerinin tümüyle silinerek yerine;
“2-5.826,13 TL net fazla çalışma, 2.794,53 TL net hafta tatili, 275,46 TL net genel tatil, 500,00 TL net yıllık izin alacağının 21.11.2008 temerrüt tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazla talebin reddine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 30.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.