YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/8777
KARAR NO : 2023/5093
KARAR TARİHİ : 24.05.2023
K A N U N Y A R A R I N A
B O Z M A
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/604 Esas, 2021/1360 Karar
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA
BOZMA YOLUNA
BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Dava konusu eylemlerden 23.06.2014 tarihli eylem için Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının, 15.07.2014 tarihli ve 2014/7798 Esas, 2014/22558 Soruşturma, 2014/2834 İddianame numaralı iddianamesiyle, sanık … hakkında kaçakçılık suçundan, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin onikinci fıkrası, 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca cezalandırılmasına ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları gereği hak yoksunluklarına, aynı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereği eşya müsaderesine karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
Dava konusu ikinci eylem olan 26.08.2014 tarihli eylem için ise Kayseri Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.09.2014 tarihli ve 2014/10045 Esas, 2014/32003 Soruşturma, 2014/4760 İddianame numaralı iddianamesiyle sanık … hakkında kaçakçılık suçundan, 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü
maddesinin onikinci fıkrası, 4 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca cezalandırılmasına ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci, ikinci, üçüncü fıkraları gereği hak yoksunluklarına, aynı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereği eşya müsaderesine karar verilmesi talebiyle kamu davası açılmıştır.
23.06.2014 tarihli eylem için Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.03.2020 tarihli ve 2019/1498 Esas, 2020/394 Karar sayılı kararı ile sanık …’ın 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 1 yıl 9 … 20 gün hapis ve 30.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık … tarafından temyizi üzerine, Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin 17.03.2021 tarihli ve 2021/294 Esas, 2021/468 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği,
26.08.2014 tarihli eylem için Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2014 tarihli ve 2014/714 Esas, 2014/957 Karar sayılı kararı ile sanık …’ın 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 1 yıl 9 … 20 gün hapis ve 30.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın sanık … müdafii tarafından temyizi üzerine, Yargıtay 7. Ceza Dairesi’nin 12.05.2020 tarihli ve 2017/4211 Esas, 2020/5789 Karar sayılı kararı ile bozulmasına karar verildiği,
Bozma ilâmları sonrası 05.10.2021 tarihli karar ile her iki eyleme ilişkin dava dosyalarının birleştirildiği ve Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.10.2021 tarihli ve 2021/604 Esas, 2021/1360 Karar sayılı kararı ile sanık …’ın zincirleme biçimde 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 2 yıl 3 … 2 gün hapis ve 37.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, anılan kararın, temyiz edilmeksizin 04.11.2021 tarihinde kesinleştiğine ilişkin kesinleştirme şerhi düzenlendiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 20.03.2023 tarihli ve 94660652-105-38-16622-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.04.2023 tarihli ve KYB-2023/35828 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 13.04.2023 tarihli ve KYB-2023/35828 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“… sanığın anılan suçu nedeniyle Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 06/03/2020 tarihli kararı ile 1 yıl 9 … 20 gün hapis ve 30.000,00 Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılmasına dair karara yönelik sanık tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine, anılan kararın Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 17/03/2021 tarihli ilamı ile bozulduğu, benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 18. Ceza Dairesinin 16/09/2020 tarihli ve 2020/596 esas, 2020/9590 karar sayılı ilamında yer alan, “Bozma öncesindeki hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi karşısında, bozma sonrası verilen kararda sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağı gözetilmeyerek fazla cezaya hükmolunması suretiyle, 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması” şeklindeki açıklamalar ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun “Davaya yeniden bakacak mahkemenin işlemleri” başlıklı 307/5. maddesinde yer alan, “Hüküm yalnız sanık tarafından veya onun lehine Cumhuriyet savcısı veya 262 nci maddede gösterilen kimselerce temyiz edilmişse, yeniden verilen hüküm, önceki hükümle belirlenmiş olan cezadan daha ağır olamaz.” şeklindeki düzenleme uyarınca, bozma öncesi tayin olunan cezanın sanık lehine
kazanılmış hak teşkil edeceğinin anlaşılması karşısında, yeniden kurulan hükümde netice cezanın 1 yıl 9 … 20 gün hapis ve 30.000,00 Türk lirası adlî para cezası olarak belirlenmesi gerekirken, 2 yıl 3 … 2 gün hapis ve 37.500,00 Türk lirası adlî para cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla ceza tayin edilmesinde isabet görülmemiştir.” şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
Dava konusu 23.06.2014 ve 26.08.2014 tarihli eylemler için 05.10.2021 tarihli birleştirme kararı öncesi 25.12.2014 ve 06.03.2020 tarihli ilk hükümlerde verilen cezaların iki ayrı 1 yıl 9 … 20 gün hapis ve 30.000,00 TL adlî para cezası olduğu, birleştirme kararı sonrası 12.10.2021 tarihli hükümde sanık …’ın 2 yıl 3 … 2 gün hapis ve 37.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına hükmedildiği, 12.10.2021 tarihli hükümde verilen netice cezanın bozma ilâmları öncesi verilen cezaların toplamını geçmediği, dolayısıyla 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326 ncı maddesinin son fıkrasında düzenlenen aleyhe değiştirme yasağının ihlalinin söz konusu olmadığı belirlenmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
III. KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, kanun yararına bozma istemi doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesindeki koşulları taşımayan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN oy birliğiyle REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.05.2023 tarihinde karar verildi.