YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/783
KARAR NO : 2023/4631
KARAR TARİHİ : 10.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Düşme, kaçak eşyanın müsaderesi, nakil aracının iadesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bala Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.07.2012 tarihli ve 2011/79 Esas, 2012/48 Karar sayılı kararı ile sanığın 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’na (5015 sayılı Kanun) muhalefet suçundan 5015 sayılı Kanun’un ek 5 inci maddesi, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca mahkûmiyetine, aynı Kanun’un 54 üncü maddesi uyarınca kaçak eşyanın
müsaderesine karar verilmiştir.
2.Anılan kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi, hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile kaçakçılık suçları için değer azlığı ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık kurumlarının kabul edilmesi, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 12.05.2020 tarihli ve 2016/11908 Esas, 2020/4790 Karar sayılı ilâmı ile sanık lehine getirilen düzenlemelerin yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle mahkûmiyet kararının bozulmasına karar verilmiştir.
3.Bozma üzerine verilen ve temyiz incelemesine konu Bala Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.09.2022 tarihli ve 2020/63 Esas, 2022/160 Karar sayılı kararıyla sanık hakkındaki kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine, 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 13 üncü maddesinin birinci fıkrasının yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereğince kaçak eşyaların müsaderesine, nakil aracının iadesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği, zamanaşımı süresinin dolmadığına ve re’sen tespit edilecek nedenlerle hükmün bozulmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.03.08.2011 tarihinde EPDK görevlilerinin yaptığı denetimde sanığa ait petrol istasyonunda yer altı tanklarında ve 06 FEK 51 plaka sayılı tankerde olmak üzere toplam 16700 kg ulusal marker seviyesi geçersiz akaryakıt ele geçirilmiştir.
2.Sanık tankerde akaryakıtları ayıran bölmenin çatlaması nedeniyle ölçümün geçersiz çıktığını beyan ederek suçu inkar etmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemi için 5015 sayılı Kanun’un ek 5 inci maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımının, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü ve zamanaşımını kesen son nedenin 18.07.2012 tarihli mahkûmiyet hükmü olduğu, mahkemece bu nedenle düşme kararı verildiği anlaşıldığından, zamanaşımı süresinin dolmadığına ilişkin katılan EPDK vekilinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
2.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan EPDK vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Bala Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.09.2022 tarihli ve 2020/63 Esas, 2022/160 Karar sayılı kararında katılan vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz
sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
10.05.2023 tarihinde karar verildi.