YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6827
KARAR NO : 2023/4417
KARAR TARİHİ : 08.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, kaçak eşyanın müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, İncelenme Yapılmasına Yer Olmadığına
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2014 tarihli ve 2014/294 Esas, 2014/619 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 54 üncü
maddesi gereği 2 yıl 6 … hapis ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, kaçak eşyanın müsaderesine ve suçta kullanılan nakil vasıtasının müsaderesine yer olmadığına, karar kesinleştiğinde araç üzerindeki tedbir şerhinin kaldırılmasına karar verilmiştir.
2.Anılan kararın sanık … katılan … İdaresi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 02.12.2020 tarihli ve 2019/20471 Esas, 2020/17634 Karar sayılı ilâmıyla; suçta kullanılan nakil vasıtasının müsaderesine yer olmadığına dair verilen kararın onandığı ve hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61 inci ve 62 nci maddeleri ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un ilgili hükümlerinin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu nedeniyle sair yönleri incelenmeyen kararın bozulmasına karar verilmiştir.
3.Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2021 tarihli ve 2021/37 Esas, 2021/397 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası delaletiyle 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci ve onuncu fıkraları, 7242 sayılı Kanun ile değişik yirmiikinci fıkrası ile 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 51 inci maddesi, 53 üncü maddesi, 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereği erteli 1 yıl 8 … hapis cezası ve 60,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, emanette bulunanların ve numune alınanların müsaderesine, diğerlerinin ise imha edilmesi nedeniyle bu hususta karar verilmesine yer olmadığında karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebi, sanık hakkında verilen hapis cezasının ertelenmesine, ele geçirilen tüm kaçak eşyanın müsaderesi yerine yalnızca numunelerin müsaderesine karar verilmesine, suçta kullanılan nakil vasıtası hakkında müsadere kararı verilmemesine ve re’sen göz önüne alınacak nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay tutanağına göre, 05.04.2014 tarihinde Bitlis Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/338 Değişik İş sayılı önleme araması kararı uyarınca yapılan yol kontrolüne gelen içinde sanığın da bulunduğu, Mustafa Sezik’in sevk ve idaresindeki 72 EF 400 plakalı aracın kontrol amacıyla durdurularak araç içerisinde ne olduğunun sorulduğu ve sanığın da gümrük kaçağı sigaraların bulunduğunu söylemesi üzerine yapılan aramada, toplam 230 karton kaçak sigara ele geçirildiği anlaşılmıştır.
2.Sanık bozma öncesindeki savunmasında, hem kendisinin hem de kardeşlerinin içmesi için sigaraları aldığını, eşyanın kaçak olduğunu bilmediğini ve ticari amacının olmadığını beyan etmiş; bozma sonrasındaki savunmasında da, önceki beyanlarını tekrar ederek gümrüklenmiş değerin iki katını ve kamu zararını ödeyemeyeceğini belirtmiştir.
3.Kaçak eşyaya mahsus tespit varakası dava dosyasında bulunmaktadır.
4.28.04.2014 tarihli bilirkişi raporuna göre, ele geçirilen sigaraların kaçak olduğu tespit edilmiştir.
5.Sanıktan ele geçen 230 karton kaçak sigaraya yönelik alınan Kaçak Eşyaya Mahsus Tespit Varakasına göre belirlenen gümrüklenmiş değerin Dairemiz yerleşik içtihatlarına göre ” pek hafif değer” aralığında olduğu anlaşılmıştır.
6.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
A. Suçta Kullanılan Araç Yönünden
Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 02.12.2020 tarihli ve 2019/20471 Esas, 2020/17634 Karar sayılı ilamında nakil aracının müsaderesine yer olmadığına dair verilen kararın onanmasından sonra mahkemece nakil aracı ile ilgili herhangi bir hüküm kurulmaması nedeniyle incelemeye konu hüküm bulunmadığından katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebi bu yönüyle incelenmemiştir.
B.Sanık Hakkında Kurulan Mahkûmiyet Kararı Yönünden
Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2021 tarihli ve 2021/37 Esas, 2021/397 Karar sayılı kararında; olay tutanağı, sanığın savunması ve tüm dosya kapsamına göre, ele geçen gümrük kaçağı sigaraların miktar itibariyle ticari mahiyette olduğu anlaşılmakla, sanığın suça konu kaçak sigaraları ticari amaçla bulundurduğunun kabulü ile mahkûmiyet hükmü kurulmasında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
Ancak;
1.Mahkemece sanığa 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci ve onuncu fıkraları uyarınca ceza tayin edildikten sonra verilen 1 yıl 6 … hapis ve 7 gün adli para cezasında, 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onuncu fıkrası gereği hükmedilen cezanın alt sınırının 3 yıldan az olamayacağı anlaşılarak sanığın 3 yıl hapis ve 7 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de, sevk maddesinin 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onuncu fıkrasının (son) bendi olarak gösterilmemesi,
2.Dava konusu kaçak sigaraların gümrüklenmiş değeri suç tarihinde ”pek hafif” olduğu halde, ”hafif” olduğunun kabulü ile sanık hakkında üçte birine kadar indirim yapılması yerine 1/3 oranında indirim yapılması,
3.Söz konusu kararın, Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2021 tarihli ve 2021/37 Esas, 2021/397 Karar sayılı ilamı olmasına rağmen mahkemece gerekçeli kararda Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.12.2014 tarihli ve 2014/294 Esas, 2014/619 Karar sayılı ilamı olarak yazılması,
4.Suç konusu kaçak sigaraların tamamının 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde adli emanetin 2014/200 Esas sırasında kayıtlı bulunanlar ile numune olarak alınanların müsaderesine, diğerlerinin ise patos ile kıyılmak suretiyle imha edilmiş olduklarından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
A. Suçta Kullanılan Araç Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenlerle Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2021 tarihli ve 2021/37 Esas, 2021/397 Karar sayılı kararında nakil aracıyla ilgili hüküm kurulmadığından, bu konuyla ilgili katılan … İdaresi vekilinin temyiz talebi incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B.Sanık Hakkında Kurulan Mahkûmiyet Kararı Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenlerle Bitlis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.05.2021 tarihli ve 2021/37 Esas, 2021/397 Karar sayılı kararına yönelik katılan … İdaresi vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
08.05.2023 tarihinde karar verildi.