YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6698
KARAR NO : 2023/6287
KARAR TARİHİ : 20.06.2023

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR SAYISI : 2021/15 E., 2021/942 K.
SUÇ : 5941 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 03.11.2021 tarihli ve 2021/15 Esas, 2021/942 Karar sayılı ek kararının; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Didim (Yenihisar) İcra Ceza Mahkemesinin, 23.07.2020 tarihli ve 2019/85 Esas, 2020/47 Karar sayılı kararı ile sanığın 5941 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, netice 17.970,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 20.04.2021 tarihli ve 2021/15 Esas, 2021/942 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hüküm kaldırılarak, sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmiştir.

3. Şikâyetçi vekilinin bu kararı temyiz etmesi üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 03.11.2021 tarihli ve 2021/15 Esas, 2021/942 Karar sayılı ek kararı ile şikâyetçi vekilinin temyiz başvurusu hakkında, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrası gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Şikâyetçi vekilinin temyiz isteği; dosyanın esasına yönelik ve sanığın atılı suçtan cezalandırılması gerektiğine ilişkindir.

III. GEREKÇE
5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendinde yer verilen; “Adlî para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286 ncı maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296 ncı maddesinin birinci fıkrasının ilgili bölümünde yer alan; “… temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş ise …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, şikâyetçi vekilinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.

IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 03.11.2021 tarihli ve 2021/15 Esas, 2021/942 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden şikâyetçi vekilinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296 ncı maddesinin ikinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Didim (Yenihisar) İcra Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.06.2023 tarihinde karar verildi.