YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/6237
KARAR NO : 2023/9400
KARAR TARİHİ : 25.10.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 23.03.2022
SAYISI : 2021/334 E., 2022/5 K.
SUÇ : 4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine Dair Kanun’a muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, davanın reddi, kaçak eşya ile suçta kullanılan nakil aracının müsaderesi
EK KARAR : Sanık …’ın temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Zamanaşımı nedeniyle düşme
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan Vezirköprü 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 06.01.2022 tarihli ve 2021/334 Esas, 2022/5 Karar sayılı asıl kararı ve 23.03.2022 tarihli ek kararının; karar tarihleri itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, Mahkemece sanık …’a SEGBİS aracılığı ile hüküm tefhim edilirken hüküm fıkrasına 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun)
263 üncü maddesi gereğince cezaevinde bulunan sanık …’ın bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta dilekçe vererek kanun yoluna
başvurabileceğinin yazılması gerektiği hâlde, sadece Mahkemeye verilecek dilekçe ya da zabıt katibine beyanda bulunulmak suretiyle temyiz yoluna başvurulacağı belirtilerek sanığın kanun yolunda yanıltıldığı, bu itibarla tefhimin usulsüz olduğu cihetle, gerekçeli kararın tebliği üzerine sanık … tarafından verilen temyiz dilekçesinde bulunan “dilekçemin temyiz talebi olarak kabul edilmesini, zamanında verdiğimin göz önünde bulundurulmasını” şeklindeki ibarenin eski hale getirme talebi niteliğinde olduğu kabul edilerek 5271 sayılı Kanun’un 42 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi Yargıtay’ca karara bağlanacağından eski hale getirme isteği hakkında karar verme görevi bulunmayan Vezirköprü 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2022 tarihli ve 2021/334 Esas, 2022/5 Karar sayılı sanığın temyiz talebinin reddine dair ek kararı kaldırılıp sanık …’ın eski hale getirme talebi kabul edilerek temyizinin süresinde olduğu anlaşılmakla, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, inceleme konusunun sanıklara atılı 02.05.2011 tarihli suç olduğu yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. GEREKÇE
Katılan … vekilinin temyiz dilekçesi kapsamının münhasıran sanık … hakkındaki davanın reddi kararına yönelik olduğu gözetilerek;
Sanıkların yargılama konusu eylemine göre belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan, aynı Kanun’un 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği ise 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü, anılan Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği, zamanaşımını kesen son işlem olan, 19.09.2013 tarihli mahkûmiyet kararından hüküm tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devam edilerek sanıklar hakkında mahkûmiyet ve davanın reddi hükümleri kurulması hukuka aykırı görülmüştür.
II. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle katılan … vekili ve sanık …’ın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanıklar hakkındaki kamu davalarının, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE, davaya konu kaçak sigaranın 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun 13 üncü maddesinin birinci fıkrası delâletiyle 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca MÜSADERESİNE, 34 VN 7309 plakalı nakil aracının sahibine İADESİNE, üzerindeki şerhin kaldırılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.10.2023 tarihinde karar verildi.