Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2023/5344 E. 2023/6525 K. 03.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/5344
KARAR NO : 2023/6525
KARAR TARİHİ : 03.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/175 E., 2022/96 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet,müsadere
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 23.10.2014 tarihli ve 2014/10 Esas, 2014/63 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası gereğince neticeten 2 yıl 11 … hapis ve 820,00 TL

adli para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.

2.Anılan kararının sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 20.10.2020 tarihli ve 2019/18136 Esas, 2020/13180 Karar sayılı ilâmıyla; 7242 sayılı Kanun’un 61 inci ve 62 nci maddeleri ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü ve 5 inci maddelerinde yapılan sanık lehine hükümler içeren değişikliklerin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3.İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20.10.2022 tarihli ve 2021/175 Esas, 2022/96 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası delaletiyle beşinci, onuncu, yirmiikinci fıkraları gereğince neticeten 10 … hapis ve 20,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 51 inci maddesi uyarınca hükmolunan hapis cezasının ertelenmesine, suça konu kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, usul ve kanuna aykırı olan hükmün bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.14.01.2014 tarihinde güvenlik güçleri tarafından durdurulan yolcu otobüsünde, İmranlı Sulh Ceza Mahkemesinin 2014/2 Değişik İş sayılı önleme araması kararına istinaden yapılan aramada sanığa ait bagajda farklı markalarda toplam 1500 paket gümrük kaçağı sigara ele geçirilmiştir.

2.Ele geçirilen sigaralar hakkında düzenlenen kaçak eşyaya mahsus tespit varakası dosya arasına alınmıştır.

3.Sanık aşamalardaki savunmalarında, ele geçen sigaraları … ilinde satmaya götürdüğünü ifade etmiştir.

4.Yargıtay bozma ilâmının gereğinin yerine getirildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların … biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2.İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20.10.2022 tarihli ve 2021/175 Esas, 2022/96 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle İmranlı Asliye Ceza Mahkemesinin 20.10.2022 tarihli ve 2021/175 Esas, 2022/96 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasındaki hak yoksunluklarına ilişkin (11) numaralı bendin tamamen çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

03.07.2023 tarihinde karar verildi.