Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2023/4976 E. 2023/5316 K. 30.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4976
KARAR NO : 2023/5316
KARAR TARİHİ : 30.05.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SUÇ : 6112 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. …’nun (RTÜK) suç duyurusu üzerine yürütülen soruşturma neticesinde, sanık … inceleme dışı diğer iki kişi hakkında 6112 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli ve 2015/237 Esas, 2016/198 Karar sayılı kararı ile sanık ile inceleme dışı diğer kişiler hakkında 6112 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca beraat kararı verilmiştir.

3. Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin, 29.03.2021 tarihli ve 2020/5504 Esas, 2021/3779 Karar sayılı kararıyla, Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.03.2016 tarihli kararı, sanıkların üzerlerine atılı suçun unsurlarının oluştuğu anlaşıldığından, atılı suçtan mahkûmiyetleri gerekirken beraatlerine karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.

4. Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2021/349 Esas, 2022/326 Karar sayılı kararı ile sanığın 6112 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, netice hapisten çevrilme 6.000,00 TL ve doğrudan verilen 16.660,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, Adana genelinde yayın yapma izinlerinin olduğuna, lisansa aykırı yayın yapılmasının suçun unsuru olduğuna, RTÜK tarafından henüz hiç kimseye lisans verilmediğinden lisansa aykırılığın da söz konusu olamayacağı ve suç oluşmayacağına, uyarı yazısının tebliğ edilmediğine, kararın basın özgürlüğüne aykırı olduğuna ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanık … ile inceleme dışı diğer sanıkların yöneticisi olduğu İmamoğlu RD ve TV İlet. Rek. San. Ve Tic. A.Ş. tarafından, 6112 sayılı Kanun’un Geçici Madde 4’ün birinci fıkrası uyarınca Adana ili İmamoğlu ilçesinde yayın izni olmasına rağmen, Adana il merkezinde “94.3 Mhz” frekansında “Radyo Net” çağrı işareti ile yayın yaptığının tespit edildiği, RTÜK’ün 08.07.2014 tarihli 2014/38 sayılı toplantısında alınan 14 sayılı karar ile izinsiz yayının sonlandırılması için uyarılmasına karar verildiği ve uyarı yazısının şirket adresinde 02.09.2014 tarihinde tebliğ edildiği, buna rağmen yayının sonlandırılmaması üzerine RTÜK görevlileri tarafından Adana 5. Sulh Ceza Hakimliğinin 07.11.2014 tarihli kararına istinaden 08.11.2014 tarihinde ekipman kapatılıp muhafaza altına alınmak suretiyle yayına son verildiği, buna rağmen 09.11.2014 tarihli tutanağa göre bu tarihte yeniden yayına geçtiğinin belirlendiği anlaşılmıştır.

2. Sanık aşamalardaki savunmalarında, şirketin yönetim kurulu başkanı ve müdürü olduğunu, 94.3 Mhz bandında Adana ilinde yayın izinleri olduğunu, hiçbir karasal yayın lisansı verilmemesi nedeniyle tipiklik unsurunun oluşmadığını beyan etmiştir.

3. RTÜK tarafından dosyaya sunulan kayıt ve kurul kararlarına göre sanığın yetkilisi olduğu şirketin yalnızca Adana ili İmamoğlu ilçesinde yayın yapma izninin olduğu anlaşılmaktadır.

4. Mahkemece basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiği görülmüştür.

IV. GEREKÇE
A. Sanığın Bir Kısım Temyiz İstemlerinin Değerlendirilmesi;
Her ne kadar sanık tarafından Adana ili genelinde yayın yapma izninin olduğu, uyarı yazısının tebliğinin usulsüz olduğu, RTÜK tarafından lisans verilmediği için suçun tipiklik unsurunun

oluşmadığına yönelik temyiz istemleri ileri sürülmüş ise de;

a) Lisansın ne olduğunın 6112 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının (hh) bendinde tanımlandığı, aynı Kanun’un Geçici Madde 4’ün birinci fıkrası ile de lisans verilene kadar, Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten önce yayın hakkı elde eden radyo ve televizyon kuruluşlarının, RTÜK tarafından yayın yapmalarına müsaade edilen yerleşim yerleri ile sınırlı olarak yayın yapmalarına izin verildiği, RTÜK tarafından sanığın yetkilisi olduğu şirketin yayın izninin İmamoğlu ilçesi ile sınırlı olduğunun bildirildiği, bu itibarla da Adana merkezde yapılan yayının izinsiz olduğu ve atılı suçun maddi unsurunun oluştuğu anlaşıldığından,

b) RTÜK’ün izinsiz yayının sonlandırılmasına ilişkin uyarı yazısının şirket tarafından RTÜK’e bildirilen adresinde usulüne uygun tebliğ edildiği anlaşıldığından,
sanığın bu hususlara yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.

B. Sanığın Sair Temyiz İstemleri ve Re’sen Gözetilen Hususların Değelendirilmesi;
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların … biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanık … yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin, 24.05.2022 tarihli ve 2021/349 Esas, 2022/326 Karar sayılı kararında sanık … tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık …’ün temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

30.05.2023 tarihinde karar verildi.