YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/4653
KARAR NO : 2023/9371
KARAR TARİHİ : 25.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/717 E., 2021/924 K.
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Tarım ve Orman Bakanlığı
SUÇ : 4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine Dair Kanun’a muhalefet
1.Suçtan zarar gören Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyizi yönünden; anılan Kurum vekilinin usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz talebinde bulunduğu belirlenmiştir.
2.Sanık …’un temyizi yönünden ise; sanık hakkında Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 7242 sayılı Kanun kapsamında getirilen düzenlemelerden dolayı iadesine üzerine kurulan hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. GEREKÇE
A. Suçtan Zarar Gören Tarım ve Orman Bakanlığı Vekilinin Temyiz Talebi Yönünden
Suçtan zarar gören Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin yokluğunda verilip anılan kuruma 31.08.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde tebliğ edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 08.09.2022 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu ve hükmün 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tâbi olmadığı anlaşılmakla, temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği reddine karar vermek gerekmiştir.
B. Sanık …’un Temyiz Talebi Yönünden
Sanık hakkında her ne kadar 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan dolayı kamu davası açılmış ise de, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği nazara alındığında sanığın eyleminin 4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine Dair Kanun’a muhalefet suçunu oluşturduğu, bu suçtan doğrudan zarar görenin ise Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu (TAPDK) olduğu belirlenmekle,
Mahkemece sanık hakkında 07.02.2011 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın suçtan zarar gören TAPDK’na tebliğ edilmeden 17.03.2011 tarihinde kesinleştirildiği, sanığın denetim süresi içerisinde 05.08.2011 tarihinde işlediği yeni bir suç nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilerek incelemeye esas iş bu hükmün kurulduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 07.02.2011 tarihli hükme yönelik suçtan zarar gören TAPDK’nun itiraz hakkının bulunduğu, ancak söz konusu karar anılan kuruma tebliğ edilmediği için henüz kesinleşmediği ve sanık hakkındaki denetim süresinin de başlamadığı, kesinleşmemiş karara dayanarak sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilerek yazılı şekilde hüküm tesisi kanuna aykırı ise de, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendine göre atılı suç için aslî dava zamanaşımını süresinin 8 yıl olduğu, zamanaşımını kesen en son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 07.02.2011 tarihi itibarıyla, hüküm tarihinde, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin tamamlanmış bulunduğu gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesis edildiği anlaşılmıştır.
II. KARAR
A. Suçtan Zarar Gören Tarım ve Orman Bakanlığı Vekilinin Temyiz Talebi Yönünden
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle Elbistan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2021 tarihli ve 2020/717 Esas, 2021/924 Karar sayılı kararına yönelik suçtan zarar gören Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık …’un Temyiz Talebi Yönünden
Zamanaşımını en son kesen işlem olan sanığın savunmasının alındığı 07.02.2011 tarihi itibarıyla hüküm tarihinde, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin tamamlanmış bulunduğu gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm tesisi yasaya aykırı olup, gerekçe bölümünde
(B) bendinde açıklanan nedenle Elbistan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.12.2021 tarihli ve 2020/717 Esas, 2021/924 Karar sayılı kararına yönelik sanık …’un temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle, 25.10.2023 tarihinde karar verildi.