Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2023/3854 E. 2023/5175 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3854
KARAR NO : 2023/5175
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’ye muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2016 tarihli ve 2015/251 Esas, 2016/13 Karar sayılı kararı ile sanığın marka hakkına tecavüz suçundan (mülga) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 61/A maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 … hapis ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve
suça konu eşyaların müsaderesine karar verilmiştir.

2.Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin, 28.09.2021 tarihli ve 2021/14935 Esas, 2021/11120 Karar sayılı ilâmıyla;
“… uzlaştırmanın soruşturma ve kovuşturmalarda mutlaka öncelikle uygulanması zorunlu bir maddi ceza hukuku ve ceza muhakemesi hukuku kurumu olması karşısında, sanık hakkında 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik CMK’nun 253. ve 254. maddelerinin uygulanması zorunluluğu” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3.Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2021/557 Esas, 2022/543 Karar sayılı kararı ile sanığın marka hakkına tecavüz suçundan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 61/A maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 10 … hapis ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve suça konu eşyaların müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri; suça konu ürünleri satışa sunmadığına ve suç işleme kastı bulunmadığına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılan vekili 22.04.2015 havale tarihli şikâyet dilekçesi ile Arda İletişim isimli iş yerinde hak sahibi oldukları tescilli markalı ürünlerin, marka haklarına tecavüz edilerek satışa arz edildiği iddiası ve arama – el koyma tedbirlerinin uygulanması talebi ile şikâyetçi olmuştur. Şikâyet dilekçesine ek olarak, o iş yerinden satın aldıklarını beyan ettiği bir adet Galatasaray marka ve logolu cep telefonu kılıfı ile 15,00 TL tutarındaki satış fişini delil olarak sunmuştur.

2.Edirne Sulh Ceza Hâkimliğinin 22.04.2015 tarihli ve 2015/1743 Değişik İş sayılı kararı doğrultusunda, ilgili iş yerinde 24.04.2015 tarihinde sanık da hazır bulunduğu halde yapılan aramada; satışa arz edilmiş halde toplam 4 adet cep telefonu kılıfı bulunarak el konulmuştur.

3.Dosyada mevcut 28.12.2015 tarihli bilirkişi raporunda; suça konu ürünler ile orijinal ürünler karşılaştırmalı olarak incelenmiş ve suça konu ürünlerin orijinal olmayıp, taklit markalı olarak imal edildiklerine, üzerlerinde katılan adına tescilli 99-005376 numaralı GS 1905+şekil markasının iktibas yolu ile taklit edilerek kullanıldığına, bu ürünlerin daha önce kullanılmamış ve aldatıcı özelliklere sahip ürünler olduğuna, eylemin marka hakkına tecavüz sayılan fiiller kapsamında olduğuna dair görüş bildirilmiştir.

4.Sanık savunmalarında; suça konu cep telefonu kılıflarını satışa sunmadığını, bunların Galatasaray takımının taraftarı olan çocuklarına ait olduğunu beyan etmiştir.

5.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek taraflar arasında uzlaştırma girişiminde bulunulduğu, ancak
Edirne Cumhuriyet Başsavcılığı Uzlaştırma Bürosunca tanzim olunan, 2021/1495 sayılı uzlaştırıcı raporuna göre uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Mahkemece, hükmün son fıkrasında başvurulabilecek kanun yolunda yanıltıcı açıklamalara yer verilerek çelişkiye neden olunmuşsa da; bu husus sanığın süresinde temyiz talebinde bulunması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların … biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
Dosyada mevcut tüm bilgi ve belgeler ile 28.12.2015 tarihli bilirkişi raporuna göre; sanığın iş yerinde ele geçirilen ürünlerin taklit markalı oldukları ve bu ürünlerin satışa arz edildiği hususunda şüphe yoktur. Satışa arz edilen taklit markalı ürünlerin bizatihi suçun konusunu oluşturması karşısında; 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsadere edilmesi gerekecektir.
Sanık hakkında kurulan hükümde, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen, suça konu taklit markalı ürünlerin 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereğince müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Edirne 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2021/557 Esas, 2022/543 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında yer alan müsadereye ilişkin (2) numaralı paragrafa; “TCK 54/1” ibaresinin çıkartılarak yerine “TCK 54/4” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

25.05.2023 tarihinde karar verildi.