YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3451
KARAR NO : 2023/4717
KARAR TARİHİ : 15.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, müsadere, nakil aracının iadesi
TEMYİZ EDENLER : Katılan vekili, sanık
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.11.2013 tarihli ve 2013/986 Esas, 2013/1306 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onbirinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası, aynı Kanun’un 51 inci ve 53 üncü maddeleri ve 54 üncü maddesi uyarınca, erteli 1 yıl 8 … hapis ve 4 gün karşılığı 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, kaçak petrolün müsaderesine ve nakil aracının müsaderesine
yer olmadığına karar verilmiştir.
2.Anılan kararının katılan … idaresi vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 22.04.2021 tarihli ve 2020/3969 Esas, 2021/4817 Karar sayılı ilâmıyla;
“1- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’nun 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Kanun’nun 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’nun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’ nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması,
Kabule göre de;
1- Suçta kullanılan nakil aracının iyiniyetli üçüncü kişiye ait olması ve müsadere koşullarının oluşmaması gerekçesi ile müsaderesine yer olmadığına karar verilmiş ise de; nakil aracının 13/10/2010 ve 11/09/2011 tarihlerinde de aynı neviden suçta aynı sanık tarafından kullanıldığı anlaşılmakla, nakil aracının suça tahsis edildiği de gözetilerek malen sorumlunun iyiniyetli olduğundan bahsedilemeyeceğinden; davaya konu kaçak eşyanın nakil vasıtasının taşıma yüküne göre miktar ve hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturup oluşturmadığı, dava konusu eşyanın değeri ile nakil vasıtasının bilinen değeri dikkate alındığında nakil aracının müsaderesinin hakkaniyete aykırı olup olmayacağı tartışılarak sonucuna göre nakil aracının müsaderesi veya iadesine karar vermek gerekirken eksik kovuşturma ve yetersiz gerekçe ile nakil aracının iadesine karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nin 51/8. maddesi uyarınca denetim süresinin … halli olarak geçirilmesi halinde cezanın infaz edilmiş sayılacağı ihtarının yapılmaması,…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3.Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2022 tarihli ve 2021/640 Esas, 2022/1162 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onbirinci maddesi yollamasıyla aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci, onuncu ve yirmiikinci fıkraları ile 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrası ve 52 nci maddesinin ikinci fıkrası ve 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca 10 … hapis cezasından çevrilen 6.000,00 TL adlî para cezası ve 1 gün karşılığı 20,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu akaryakıtın müsaderesine ve nakil aracının müsaderesine yer olmadığına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz isteği; sanık hakkında 3 yıldan az cezaya hükmedilemeyeceğine, nakil aracının müsaderesi gerektiğine ve re’sen nedenlere ilişkindir.
2.Sanığın temyiz isteği; olayla ilgisinin bulunmadığına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 8 yıllık olağan ve 12 yıllık olağanüstü
zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi uyarınca zamanaşımı süresini kesen en son işlem olan mahkûmiyet kararının verildiği 28.11.2013 tarihinden hüküm tarihine kadar, 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu gözetilerek düşme kararı verilmesi yerine yargılamaya devamla mahkûmiyet kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
3.İnönü Üniversitesi Akaryakıt – Petrol Analiz Laboratuvarı 02.10.2013 tarihli motorin analiz raporu ile ele geçen akaryakıtın ulusal marker seviyesinin geçersiz olduğu tespit edildiğinden müsadere edilmesi gerektiği kanaatine varılmıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Hatay 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.06.2022 tarihli ve 2021/640 Esas, 2022/1162 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin ve sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE, davaya konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesi birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca MÜSADERESİNE, suçta kullanılan nakil aracının sahibine İADESİNE, araç üzerindeki şerhin kaldırılmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
15.05.2023 tarihinde karar verildi.