YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/3222
KARAR NO : 2023/6118
KARAR TARİHİ : 14.06.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/918 E., 2022/321 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, kaçak eşyanın müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzeltilerek Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.12.2012 tarihli ve 2012/79 Esas, 2012/1287 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş, 06.02.2013 tarihinde kesinleştirilmiştir. Sanığın 5 yıllık denetim süresi içinde 16.09.2014 tarihinde işlediği kaçakçılık suçundan aldığı mahkûmiyet hükmünün kesinleşmesiyle ihbarda bulunulması üzerine yeniden Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/566 Esasına kaydedilerek duruşma açılmıştır.
2.Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05.02.2015 tarihli ve 2014/566 Esas, 2015/90 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında (kaçakçılık) suçundan hükmün açıklanması ile 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin birinci fıkrası, 4 üncü maddesinin ikinci fıkrası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 ncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca 1 yıl 3 … hapis ve 100,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 54 üncü maddesi uyarınca kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.
3.Anılan karar katılan vekili tarafından temyiz edilmiş, hükümden sonra yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile kaçakçılık suçları için değer azlığı ve kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık kurumları kabul edilmiştir. Dairemizin 01.07.2020 tarihli ve 2017/12153 Esas, 2020/10677 Karar sayılı kararı ile sanık lehine getirilen düzenlemelerin yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
4.Bozma üzerine yapılan yargılama neticesinde Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2022 tarihli ve 2020/918 Esas, 2022/321 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci ve ikinci cümleleri, 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrası ile 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası uyarınca 6 … 20 gün hapis ve 40,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu kaçak eşyanın 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz isteği; sanığın teşdiden cezalandırılmasına, katılan kurum lehine vekâlet ücretine hükmedilmesine ilişkindir.
2.Sanığın temyiz isteği; hakkında verilen hükmün bozulmasına ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.25.10.2011 tarihinde Sınır bölgesinde 4 şahıs ve 4 büyükbaş hayvanın Suriye ülkesinden ülkemize kaçak olarak geçtiklerinin görülmesi üzerine olay yerine intikal eden jandarma görevlileri sanığı beraberindeki 4 adet büyükbaş hayvan ile birlikte ele geçirmiş, kaçak geçiş yapan diğer 3 kişi Suriye ülkesine kaçmıştır.
2.Sanık savunmasında, tanımadığı kişilerin teklifi üzerine para karşılığı sınır hattına gittiğini bir süre sonra yanlarına 3 kişinin büyükbaş hayvanlarla geldiğini askerin geldiğini fark edince onların kaçtığını beyan ederek suçu ikrar etmiştir.
3.Soruşturma aşamasında sanığa gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı … Hazinesine ödediği takdirde cezasında 1/2 oranında indirim yapılacağı ihtaratı yapılmamıştır.
4.Bozma sonrası yerel mahkemece yeniden yapılan yargılamada ”7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında etkin pişmanlıktan faydalanmak hakkı tanıdığı, gümrüklenmiş değerin iki katı olan 28.482,00 TL’yi duruşma gününden önce maliye veznesine ödemesi halinde hükmolunacak cezadan soruşturma aşamasında usulüne uygun ihtar yapılmamış ise 1/2 oranında, soruşturma aşamasında ihtar yapılıp ödeme yapılmamış olması durumunda ve kovuşturma aşamasında ödenmesi halinde 1/3 oranında indirim yapılacağı” ihtar edilmiş, sanık duruşmadaki beyanında ödeme gücü olmadığını beyan etmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Katılan vekilinin sanığın teşdiden cezalandırılması gerektiğine ilişkin temyiz isteği yönünden; sanık hakkında kurulan hükümde olay tutanağı, sanığın beyanına göre ele geçirilen 4 adet büyükbaş hayvanın gümrük kapısı dışından kaçak olarak sokulduğu anlaşılmakla, yurda kaçak eşya sokan sanık hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmasında, suç tarihi ve ele geçen eşya nazara alındığında sanığın alt sınırdan mahkûmiyetine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların … biçimde belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekili ve sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3.Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2022 tarihli ve 2020/918 Esas, 2022/321 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen ”katılan kurum lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesi” dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Cizre 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.03.2022 tarihli ve 2020/918 Esas, 2022/321 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekili ve sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında katılan lehine dilekçe yazım ücreti verilmesine ilişkin paragrafın çıkartılarak yerine; “Katılan kurum kendisini vekil ile temsil ettiğinden karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre belirlenen 5.100,00 TL vekâlet ücretinin sanıktan alınarak katılan kuruma verilmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
14.06.2023 tarihinde karar verildi.