YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2611
KARAR NO : 2023/5247
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.05.2015 tarihli ve 2015/237 Esas, 2015/578 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na (5809 sayılı Kanun) muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 63 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca neticeten 16.600,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.
2.Anılan kararın sanık ve suçtan zarar gören vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 13.11.2019 tarihli ve 2019/22986 Esas, 2019/14227 Karar sayılı ilâmıyla suçtan zarar gören Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’na kovuşturma evresinde duruşmalardan haberdar edilme ve kovuşturmanın her aşamasında kamu davasına katılma hakkı bulunması karşısında, anılan kuruma duruşma gününü bildirir davetiye çıkartılmadan yargılamaya devam edilerek hüküm kurulduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.12.2020 tarihli ve 2019/773 Esas, 2020/701 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatine karar verilmiştir.
4.Anılan kararın katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 11.10.2021 tarihli ve 2021/5683 Esas, 2021/12215 Karar sayılı ilâmıyla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluştuğu halde mahkûmiyeti yerine beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
5.Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2022 tarihli ve 2021/686 Esas, 2022/26 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 63 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca neticeten 16.600,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, usul ve kanuna aykırı olan kararın bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığa ait Marmara İletişim adlı iş yerinde, Sivas Cumhuriyet Başsavcılığının arama kararına istinaden yapılan aramada 3 adet İMEİ numarası klonlanmış cep telefonu ele geçirilmiştir.
2.Ele geçirilen telefonlara ilişkin İMEİ sorgulama tutanakları dosya arasına alınmıştır.
3.Sanık aşamalardaki savunmalarında, ele geçirilen telefonları çantacı tabir edilen şahıslardan aldığını, klonlama işinden anlamadığını, telefonlardan 2 tanesini satacağını beyan etmiştir.
4.Yargıtay bozma ilâmlarının gereğinin yerine getirildiği görülmüştür.
IV. GEREKÇE
Olay ve Olgular bölümünde açıklanan olayın oluş şekline ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın aşağıda belirtilen hususlar dışında yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
Ancak;
1.7188 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 251 inci maddesinin birinci fıkrası ile; sadece adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda “basit yargılama usulü”nün uygulanması mümkün hale getirilmiş, aynı Kanunla Ceza Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde ise; 01.01.2020 tarihi itibarıyla”…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış veya kesinleşmiş…”
dosyalarda seri muhakeme usulü ile basit yargılama usulünün uygulanmayacağı düzenlenmiş ise de,
Anayasa Mahkemesinin 14.01.2021 tarihli ve 2020/81 Esas 2021/4 Karar sayılı ve 25.06.2020 tarihli, 2020/16 Esas, 2020/33 Karar sayılı kararları ile yukarıda anılan geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibarelerinin, aynı bentte yer alan “Basit yargılama usulü” yönünden Anayasa’nın 38 inci maddesine aykırı olduğuna ve iptaline karar verilmesi karşısında, mahkemece sanıklar lehine sonuç doğurabilecek nitelikteki “basit yargılama usulünün” uygulanma şartları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi mecburiyeti,
2.Sanığa soruşturma aşamasında yapılan önödeme ihtarında ceza miktarının belirlenmesine ilişkin yasal dayanak ve cezanın belirlenme usulü gösterilmeden ve ihtarda yazılı 20.000,00 TL’yi ödenmediği takdirde hakkında açılacak kamu davasında mahkumiyete hükmedildiği takdirde cezanın 1/2 oranında artırılarak uygulanacağının ihtar edilmesi karşısında, sanığa yeniden usulüne uygun öndeme ihtarında bulunulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3.Suça konu telefonların müsaderesi hakkında bir karar verilmemiş olması,
Nedenleriyle hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sivas 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 19.01.2022 tarihli ve 2021/686 Esas, 2022/26 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.