YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2023/2073
KARAR NO : 2023/4994
KARAR TARİHİ : 22.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu
SUÇ : 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Temyiz talebinin kabule şayan olmamasından dolayı reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.11.2021 tarihli ve 2019/677 Esas, 2021/295 Karar sayılı ek kararının; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İzmir 43. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.07.2013 tarihli ve 2015/217 Esas, 2015/502 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’na (5809 sayılı Kanun) muhalefet suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
2.Anılan kararın katılan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 03.07.2019 tarihli ve 2019/27508 Esas, 2019/10435 Karar sayılı ilâmıyla, abonelik sözleşmesi üzerinde sanık … Vardar’ın yetkilisi olduğunu kabul ettiği Yükseliş Bilişim ve Teknolojileri Tic. Ltd. Şti’nin kaşesinin bulunması karşısında mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3.İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.10.2021 tarihli ve 2019/677 Esas, 2021/295 Karar sayılı kararıyla, sanık hakkında 5809 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan, aynı Kanun’un 63 üncü maddesinin onuncu fıkrası uyarınca neticeten doğrudan 500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
4.Anılan kararın sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2021 tarihli ve 2019/677 Esas, 2021/295 Karar sayılı ek kararıyla, verilen kararın kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle, sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, verilen kararın usul ve kanuna aykırı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
Sanık hakkında hükmolunan netice cezanın türü ve miktarı gözetildiğinde 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun’un 26 ncı maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2 nci maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği asıl kararın re’sen temyize de tabi olmadığı, aynı Kanun’un 315 inci maddesinin birinci fıkrasında yer verilen; “Temyiz isteği kanuni sürenin geçmesinden sonra yapılmış veya temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmişse veya temyiz edenin buna hakkı yoksa, hükmü temyiz olunan mahkeme bir karar ile temyiz dilekçesini reddeder.” şeklindeki düzenleme birlikte değerlendirildiğinde, ek kararda herhangi bir hukuka aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.11.2021 tarihli ve 2019/677 Esas, 2021/295 Karar sayılı ek kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden ek kararın, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2023 tarihinde karar verildi.