Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2022/420 E. 2023/9230 K. 24.10.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/420
KARAR NO : 2023/9230
KARAR TARİHİ : 24.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/810 E., 2020/355 K.
KATILANLAR : Tarım ve Orman Bakanlığı, Gümrük İdaresi
SUÇ : 4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine Dair Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, eşya müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İstanbul 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2014 tarihli ve 2011/1707 Esas, 2014/127 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin beşinci fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi uyarınca sonuç olarak 3.000,00 TL hapis cezasından çevrili adlî para cezası ile 80,00 TL gün karşılığı adlî para cezası ile cezalandırılmasına, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.

2.Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 12.05.2020 tarihli ve 2017/331 Esas ve 2020/4576 Karar sayılı ilâmıyla; “…7242 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 61 inci ve 62 nci maddeleriyle değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü ve 5 inci maddelerinde yapılan değişikliklerin, hakkında mahkûmiyet hükmü kurulmuş sanık lehine olduğu gözetilerek lehe değerlendirme yapılması..” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

3.İstanbul 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2020 tarihli ve 2020/810 Esas, 2020/355 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci fıkrası ile 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca sonuç olarak 3.000,00 TL hapis cezasından çevrili adlî para cezası ile 80,00TL gün karşılığı adlî para cezası ile cezalandırılmasına, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz isteği; münhasıran kurum lenine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre vekâlet ücretine hükmedilmemesi nedeniyle hükmün bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Sanığın elindeki poşette şüphe üzerine yapılan kontrolde toplam 35 karton gümrük kaçağı sigara ele geçirilmiştir.

2 .Sanık suçlamayı ikrar etmiştir.

3. Dosyada kaçak eşyaya mahsus tespit varakası ve bilirkişi raporu bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
1.Katılan Tarım ve Orman Bakanlığının temyiz isteminin münhasıran vekâlet ücretine yönelik bulunduğu anlaşıldığından, vekâlet ücreti ile sınırlı temyiz incelemesi yapılmıştır.

2.Bozma ilâmı öncesi yapılan yargılamada Tarım ve Orman Bakanlığı (Kapatılan Tütün ve Alkol Piyasası Düzenleme Kurumu) vekilinin 06.03.2012 tarihli dilekçesi ile katılma talebinde bulunduğu, Mahkemece 27.04.2012 tarihli celsede katılma kararı verildiği anlaşılmakla katılan kurum yerine suçtan zarar görmeyen Gümrük İdaresi lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde belirtilen vekâlet ücretine hükmolunması hukuka aykırı bulunmuş ise de, söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından düzeltilebilecek nitelikte görülmüştür.

KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 08.12.2020 tarihli ve 2020/810 Esas, 2020/355 Karar sayılı kararına yönelik katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasında Gümrük İdaresi lehine vekâlet ücreti verilmesine ilişkin fıkrada “Gümrük İdaresi” ifadesinin “Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı” olarak değiştirilmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.10.2023 tarihinde karar verildi.