YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/3028
KARAR NO : 2023/8459
KARAR TARİHİ : 17.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2018/465 E., 2020/133 K.

A.Gümrük İdaresi Vekilinin Temyizi Yönünden
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 4733 sayılı Tütün, Tütün Mamulleri ve Alkol Piyasasının Düzenlenmesine Dair Kanun kapsamında kaldığı, bu suçtan zarar görenin de Tarım ve Orman Bakanlığı olduğu cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin hükmü temyize hakkı bulunmadığı anlaşılmıştır.

B.Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı Vekilinin Temyizi Yönünden
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260

ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I.GEREKÇE
A.Gümrük İdaresi Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden;
Sanığın eyleminin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla suçundan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin davaya katılmasına karar verilmesi hukuken geçersiz olup, sanık hakkındaki hükmü temyize hak vermeyeceğinden, Gümrük İdaresi vekilinin temyiz inceleme isteğinin karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B.Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden;
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 25.04.2020 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 64 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

II. KARAR
A.Gümrük İdaresi Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden;
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenle, Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Katılan Tarım ve Orman Bakanlığı Vekilinin Temyiz Sebepleri Yönünden;
12.03.2020 tarihli hükme yönelik temyiz kanun yolu tamamlanmadan verilen 18.06.2020 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilmiştir.

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.03.2020 tarihli ve 2018/465 Esas, 2020/133 Karar sayılı kararına yönelik katılan Tarım ve Orman Bakanlığı vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

17.10.2023 tarihinde karar verildi.