YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16397
KARAR NO : 2023/950
KARAR TARİHİ : 07.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/351 E., 2022/363 K.
SUÇLAR : 1072 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, düşme
TEMYİZ EDENLER : Sanık
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 inci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sanık hakkında yürütülen soruşturma neticesinde, sanığın 1072 sayılı Kanuna muhalefet ve kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçlarından cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 14.10.2009 tarihli ve 2008/1277 Esas, 2009/1096 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a)1072 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 1072 sayılı Kanun’un 2 nci maddesi ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi uyarınca netice 10 ay hapis ve 1.500,00 TL adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
b)Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 228 inci maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 50 nci ve 62 nci maddeleri uyarınca netice doğrudan verilen 600,00 TL ve hapisten çevrilen 600,00 TL adlî para cezaları ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,
Karar verilmiştir.
3.Sanığın denetim süresi içerisinde yeniden suç işlemesi üzerine, Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.02.2016 tarihli ve 2008/1277 Esas, 2009/1096 Karar sayılı ek kararı ile sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak;
a)1072 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 1072 sayılı Kanun’un 2 nci maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca netice 10 ay hapis ve 1.500,00 TL adlIi para cezası ile cezalandırılmasına,
b)Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 44 üncü maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına,
Karar verilmiştir.
4.Bu karar, sanığın temyiz üzerine, Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 09.03.2022 tarihli ve 2021/14673 Esas, 2022/4508 Karar sayılı ilamî ile bozulmuştur.
5.Bozma üzerine Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2022/351 Esas, 2022/363 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a)1072 sayılı Kanuna muhalefet suçundan 1072 sayılı Kanun’un 2 nci maddesi ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi uyarınca netice 10 ay hapis ve 1.500,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına,
b)Kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşmesine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, zamanaşımının gerçekleştiğine ve kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Önleme araması kararına istinaden sanığın işlettiği kahvehanede yapılan aramada, sanığın, 1072 sayılı Kanun’un 1 inci maddesi kapsamında kalan tombala makinesi aracılığı ile tombala oyunu oynattığı tespit edilmiştir.
2.Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin 14.10.2009 tarihli kararı ile sanığın her iki suç yönünden mahkumiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 13.11.2009 tarihinde kesinleştiği, ancak sanığın denetim süresi içerisinde 05.02.2013 tarihinde yeniden suç işlediği anlaşılmıştır.
3.Mahkemece Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin bozma kararı doğrultusunda her iki suç yönünden de hüküm kurulduğu anlaşıltmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Her ne kadar sanık zamanaşımının gerçekleştiğini ileri sürmüş ise de hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiği 13.11.2009 tarihi ile sanığın yeniden suç işlediği 05.02.2013 tarihi arasında zamanaşımının durduğu ve nihayet açıklanması geri bırakılan hüküm açıklanarak sanık hakkında mahkumiyet kararı verildiği 09.02.2016 tarihinde de zamanaşımının kesilerek yeniden işlemeye başlayacağı cihetle zamanaşımının gerçekleşmediği,
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç vasıfları ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
3.Ancak;
a)Anayasa Mahkemesinin 21/4/2022 tarihli ve 2020/87 E., 2022/44 K. sayılı kararı ile 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanun’un 23 üncü maddesi ile yeniden düzenlenen ve 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddesinde hüküm altına alınan seri yargılama usulüne ilişkin aynı Kanun’un Geçici 5 inci maddesinin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “…kovuşturma evresine geçilmiş, hükme bağlanmış…” ibaresinin “seri muhakeme usulü” yönünden Anayasa’ya aykırı olduğuna ve iptaline karar verildiği de dikkate alınmak suretiyle, 5237 sayılı Kanun’un 7 nci ve 5271 sayılı Kanun’un 250 nci maddeleri uyarınca dosyanın “seri yargılama usulü” yönünden yeniden değerlendirilmesinde zorunluluğu,
b)Sanığın sabit görülen eylemi nedeniyle uygulanmasına karar verilen 1072 sayılı Kanun’un 2 nci maddesinde öngörülen adli para cezasının alt sınırı 100 gün olmasına rağmen, sanık hakkında 90 gün adli para cezasına hükmolunarak, eksik ceza tayin edilmesi,
Nedenleriyle karar hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) üncü maddede açıklanan nedenlerle Ankara 15. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.06.2022 tarihli ve 2022/351 E., 2022/363 K. sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Aleyhte temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının SAKLI TUTULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
07.02.2023 tarihinde karar verildi.