Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2022/16143 E. 2023/4152 K. 02.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/16143
KARAR NO : 2023/4152
KARAR TARİHİ : 02.05.2023

B O Z M A Ü Z E R İ N E

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, eşya ve nakil aracı atların müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düşürülme

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Saray Cumhuriyet Başsavcılığının 18.08.2010 tarihli 2010/307 Esas sayılı iddianamesi ile sanık hakkında Petrol kaçakçılığı suçundan 5015 sayılı Petrol Piyasası Kanunu’nun (5015 sayılı Kanun) Ek 5 inci madesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 53 üncü, maddesi gereğince cezalandırılması istemi ile kamu davası açılmıştır.

2.Saray Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.01.2013 tarihli ve 2010/256 Esas, 2013/37 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında Petrol kaçakçılığı suçundan 5015 sayılı Kanun’un Ek 5 inci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci, 52 nci, 53 üncü maddeleri uyarınca 1 yıl 8 … hapis cezası ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, suça konu akaryakıt ve nakil aracı atların müsaderesine karar verilmiştir.

3.Anılan kararın sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 10.10.2018 tarihli ve 2016/4975 Esas ve 2018/10107 Karar sayılı ilâmıyla; “… sanığa isnat edilen eylemin 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi kapsamında suçu oluşturduğu gözetilmeden 5015 sayılı Kanun uyarınca mahkumiyet hükmü verilmesine ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi uyarınca hatalı uygulama yapılması ve suçtan zarar görmeyen Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu lehine vekâlet ücreti verilmesi…” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

4.Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.02.2019 tarihli ve 2018/226 Esas, 2019/46 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci ve ikinci cümlesi, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci, 52 nci, 53 üncü ve 54 üncü maddeleri uyarınca 13 … 10 gün hapis cezası ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, suça konu akaryakıt ve nakil aracı atların müsaderesine karar verilmiştir.

5.Anılan kararın sanık ve o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 11.09.2019 tarihli ve 2019/2665 Esas ve 2019/34408 Karar sayılı ilâmıyla; “… sanığa 1 yıl 1 … 10 gün hapis cezası ve 5 gün adlî para cezası yerine 13 … 10 gün hapis cezası ve 4 gün adlî para cezasına hükmolunmak suretiyle eksik ceza tayini ve 5237 sayılı Kanun’un 52 nci maddesi ile birlikte uygulama yeri olmayan aynı kanun’un 61 inci maddesinin sekizinci fıkrasının da yazılması, ve kaçak eşyaların müsaderesinde 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası yerine birinci fıkrasının yazılması…” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.

6.Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2019/322 Esas, 2022/46 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının birinci ve ikinci cümleleri, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 62 nci, 50 nci, 52 nci ve 54 üncü maddeleri uyarınca 2.660,00 TL hapis cezasından çevrili adlî para cezası ve 20,00 TL gün adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu akaryakıt ve nakil aracı atların müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; suçlamayı kabul etmediğine, adil savunma hakkının ihlal edildiğine, ve re’sen nedenler ile hükmün bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Suç tarihinde saat 01:00’de termal kamera ile İran ülkesinden Türkiye’ye sınır ihlali yapıldığının tespiti üzerine sınır ihlali yapan atlı gurup görülerek müdahale edildiği, şahısların İran istikametine kaçması üzerine 4 adet at ve 8 adet 60 litrelik jelikanlardan ulusal marker ölçümü geçersiz 420 litre kaçak

akaryakıt ele geçirildiğine dair tutanak düzenlendiği ancak; aynı olaya ilişkin tutanak mümzilerinden …’ın para karşılığı sanığa olay günü atlardan ve akaryakıttan bir kısmını iade etmesi üzerine rüşvet almak ve vermek suçundan soruşturma yapıldığı, tutanak mümzii tanıkların fotoğrafından olay günü para teklif eden kişinin sanık olduğunu teşhis ettikleri anlaşılmıştır.

2.Sanık suçlamayı inkar etmiştir.

3.Dosyada mevcut 08.12.2009 tarihli Tübitak-MAM raporuna göre akaryakıtın ulusal marker seviyesinin geçersiz ve teknik düzenlemelere aykırı olduğu tespit edilmiştir.

4.Dosyada mevcut kaçak eşyaya mahsus tespit varakasındaki gümrüklenmiş değerin pek hafif kabul edildiği anlaşılmıştır.

IV. GEREKÇE
1.Sanığın eylemine uyan 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesinde hüküm altına alınan suç için öngörülen cezanın üst haddi dikkate alındığında 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (d) bendi ve 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereğince zamanaşımı sürelerinin 15 yıl – 22 yıl 6 … olduğu ve temyiz inceleme tarihi itibarıyla bu sürelerin dolmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

3.Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2019/322 Esas, 2022/46 Karar sayılı kararında, Yargıtay tarafından düzeltilmesi mümkün görülen,

a) Kaçak akaryakıtın naklinde kullanılan atların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası yerine aynı maddenin dördüncü fıkrası gereğince müsaderesine karar verilmesi,

b) Katılan … İdaresine hüküm fıkrasının 14 numaralı bendinde vekâlet ücreti verilmesine yer olmadığına karar verildikten sonra 15 numaralı bendinde vekâlet ücretine hükmedilmek suretiyle hüküm fıkrasında çelişki oluşturulması dışında bir hukuka aykırılık görülmemiştir.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Saray (Van) Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.01.2022 tarihli ve 2019/322 Esas, 2022/46 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği;

a) Hüküm fıkrasının nakil vasıtası atların müsaderesine ilişkin bendinde yer alan “54/4” ibaresinin “54/1”

olarak değiştirilmesi,

b) Hüküm fıkrasının 14 numaralı bendinde yer alan “suçtan zarar gören Kapıköy Gümrük Müdürlüğünün kamu davasına katılma talebinde bulunmamış olması nedenleriyle her iki” ifadesinin çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

02.05.2023 tarihinde karar verildi.