YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/15639
KARAR NO : 2023/1576
KARAR TARİHİ : 23.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/281 E., 2020/303 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Beraat, müsadere
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.12.2013 tarihli ve 2013/615 Esas, 2013/854 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun
(5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi ve aynı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 2 yıl 6 … hapis ve 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hak yoksunluklarına, adlî emanetin 2013/856 sırasında kayıtlı sigaraların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereğince müsaderesi ile imhasına karar verilmiştir.
2.Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.12.2013 tarihli ve 2013/615 Esas, 2013/854 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 03.06.2020 tarihli ve 2019/2078 Esas, 2020/5105 Karar sayılı ilâmıyla;
“…Dosya kapsamına göre, sanığa ait koli içinde dava konusu sigaranın ele geçmesi, sanığın tüm aşamalardaki savunmasında suça konu sigaraları içmek için aldığını beyan etmesi ve ele geçen sigaranın miktar itibariyle kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında, sanığın suça konu sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraat yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
1) Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin lehe hükümler içerdiği, yine 5607 sayılı Kanun’un 5. maddesinde 7242 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile yapılan değişiklik ile kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12/2. madde gereğince değişen ve lehe sonuç doğuran kanun maddelerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının yerel mahkemece saptanması ve sonucuna göre yeniden hüküm kurulması zorunluluğu,
2) Suç tarihinin 04/09/2013 şeklinde gösterilmesi gerekirken gerekçeli karar başlığında 29/08/2013 şeklinde gösterilmesi,
3) Dava konusu gümrük kaçağı eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken infazı kısıtlayacak şekilde imhasına da karar verilmesi,…” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3.Bozma üzerine Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2020 tarihli ve 2020/281 Esas, 2020/303 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrasına muhalefet suçundan cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmış ise de sanığın atılı suçu işlediğine dair cezalandırılmasına kafi, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden sanığın müsnet suçtan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi gereğince beraatına, adlî emanetin 2013/856 sırasında kayıtlı sigaraların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine karar verilmiştir.
4.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 04.12.2022 tarihli ve 2021/130466 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz isteği; beraat kararının usul ve yasaya aykırı olduğu, isnat edilen suçun sübut bulduğu belirtilerek açıklanan ve re’sen gözetilecek nedenlerle kararın bozulması talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.04.09.2013 tarihli olay yakalama, el koyma ve numune alma tutanağına göre, kolluk kuvvetleri tarafından devriye görevinin ifa edildiği sırada sanığın yurt içi kargo önünde elinde orta boy koli ile tedirgin bir şekilde beklediğinin fark edilmesi üzerine sanıktan şüphelenilerek yanına gidildiği, polis kimlik kartları gösterildikten sonra sanığa yanında bulunan koli içerisinde ne olduğu sorulduğunda sanığın gümrük kaçağı sigara olduğunu ve rızası ile teslim edeceğini beyan ettiği, kolilerde sanığın rızasıyla yapılan kontrolde toplam 22 karton bandrolsüz ve kaçak sigara ele geçirildiği anlaşılmıştır.
2.Sanığın aşamalardaki savunmasında ele geçen sigaraları içmek için aldığını beyan ettiği belirlenmiştir.
3.Kaçak eşyaya mahsus tespit varakası dava dosyasında bulunmaktadır.
4.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği saptanmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 04.09.2013 şeklinde gösterilmesi yerine 29.08.2013 şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
2.Sanığın savunması, Yargıtay 19. Ceza Dairesinin bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın savunmasının aksine suça konu eşyaları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraatine karar verilmesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
3.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
4.Dava konusu kaçak sigaraların tamamının müsaderesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin sadece adlî emanetteki sigaraların müsaderesiyle yetinilmesi, ayrıca kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereği müsaderesine karar verilmesi gerekirken delalet maddesi gösterilmeden 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine kararı verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (4.) paragrafında açıklanan nedenlerle Kütahya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.12.2020 tarihli ve 2020/281 Esas, 2020/303 Karar sayılı kararına yönelik katılan vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesi gereği hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bendinin çıkarılarak yerine gelmek üzere, “Suça konu kaçak sigaralar ile adlî emanetin 2013/856 sırasında kayıtlı kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle
DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
23.02.2023 tarihinde karar verildi.