YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/14635
KARAR NO : 2023/1104
KARAR TARİHİ : 09.02.2023
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/29 E., 2022/217 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Davanın düşürülmesi, kaçak eşyanın müsaderesi, nakil aracının iadesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanun’un (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2014 tarihli ve 2013/877 Esas, 2014/264 Karar sayılı
kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onbirinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, 1 yıl 8 ay hapis ve 4 gün karşılığı 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve kaçak eşya ile nakil aracının müsaderesine yer olmadığına karar verilmiştir.
2.İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.03.2014 tarihli ve 2013/877 Esas, 2014/264 Karar sayılı kararının sanık ve katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 05.11.2020 tarihli ve 2019/14444 Esas, 2020/14066 Karar sayılı ilâmıyla;”… Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanun’da yapılan değişikliklerin sanık lehine hükümler içermesi ve 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, ” nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2022 tarihli ve 2021/29 Esas, 2022/217 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 04.03.2014 tarihi itibariyla 8 yıllık asli zamanaşımı süresinin karar tarihine kadar gerçekleşmesi sebebiyle kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği düşürülmesine, suça konu kaçak eşyaların 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine, suçta kullanılan aracın müsaderesine yer olmadığına, üzerindeki tedbir şerhinin karar kesinleştiğinde kaldırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan vekilinin temyiz sebepleri; düşme kararının usul ve yasaya uygun olmadığına, nakil aracının müsadere edilmesi gerektiğine ve re’sen gözetilecek diğer nedenlere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.04.10.2013 tarihinde İskenderun 2. Sulh Ceza Hakimliği 2013/1349 Değişik İş sayılı önleme araması kararına istinaden yapılan yol kontrolünde park halinde olan ve durumundan şüphelenilen aracın yakıt depolarında 1050 litre kaçak akaryakıt ele geçirildiği anlaşılmıştır.
2.Ele geçen akaryakıtın ulusal marker seviyesinin geçersiz olduğuna ilişkin Motorin Analiz Sonuç Raporu dosya arasında bulunmaktadır.
3.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği saptanmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemi için, 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı
Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi gereği 8 yıllık olağan ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi gereği sanık hakkında mahkûmiyet hükmünün kurulduğu 04.03.2014 tarihinden hüküm tarihine kadar, aynı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendinde öngörülen 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlendiğinden Mahkemenin düşme kararı vermesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İskenderun 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 17.03.2022 tarihli ve 2021/29 Esas, 2022/217 Karar sayılı kararında katılan vekili tarafından öne sürülen temyiz nedenleri ve dikkate alınan sair husular yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.02.2023 tarihinde karar verildi.