YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13536
KARAR NO : 2023/5968
KARAR TARİHİ : 13.06.2023
MAHKEMESİ :Sulh Ceza Hakimliği
SAYISI : 2020/549 D.İş
KABAHAT : 2918 sayılı Kanun’a muhalefet
Kabahatli hakkında, 2918 sayılı Kanun’a muhalefet kabahatinden, aynı Kanun’un 39 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca 1.228,00 TL idari para cezası uygulanmasına karar verilmiştir.
Kabahatli tarafından bu karara karşı başvuruda bulunulduğu, Erdemli Sulh Ceza Hakimliği’nin 08.09.2020 tarihli ve 2020/549 D.İş sayılı kararı ile başvurunun reddine karar verildiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 19.09.2022 tarihli evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 09.11.2022 tarihli ve KYB – 2022/123387 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.11.2022 tarihli ve KYB – 2022/123387 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
“Benzer bir olay nedeniyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 06/12/2021 tarihli ve 2021/13174 esas, 2021/16394 karar sayılı ilâmında belirtildiği üzere, idari yaptırım kararlarına karşı yapılan başvuru ve itiraz sonunda verilen sulh ceza hakimliği kararları kabahatle ilgili özel bir denetim sonucunda oluştuğundan ve yapılan faaliyet 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun düzenlediği suçla ilgili bir dava türü olmadığı gibi varılan sonuç da anılan Kanun’un 223/l. maddesi anlamında hüküm niteliğinde
bulunmadığından, bu kararlara karşı aynı Kanun’un 311 ve devamı maddelerinde düzenlenen yargılamanın yenilenmesi olağanüstü kanun yolu işletilemeyeceği gözetilerek yapılan incelemede;
Dosya kapsamına göre, 28/05/2020 tarihinde kabahatli … …’nin sevk ve idaresindeki 33 FN 686 plakalı araç ile ilgili yapılan denetim esnasında, araç sürücüsü kabahatlinin A-2 sınıfı … belgesi ile bahse konu otobüs cinsi aracı sürmeye yetkili olmamasına karşın söz konusu aracı kullanması nedeniyle 2918 Sayılı Kanun’un 39/2. maddesinde yer alan, “… belgesi sahiplerinin, … belgelerinin sınıfına göre sürmeye yetkili oldukları araçların dışındaki araçları sürmeleri yasaktır. Bu fıkra hükmüne aykırı hareket eden sürücüye …. Türk Lirası idari para cezası verilir…” şeklindeki düzenleme gereğince kabahatliye 1.228,00 Türk lirası idari yaptırım kararı uygulandığı, kabahatlinin E sınıfı ehliyeti bulunduğunu belirterek söz konusu yaptırımın kaldırılması yönünde başvuru yapması üzerine yapılan inceleme sonunda, Erdemli İlçe Emniyet Müdürlüğünün 09/06/2020 tarihli yazısı ile başvuranın A-2 motosiklet … belgesine sahip olduğu, E sınıfı … belgesinin bulunmadığının bildirildiği gözetilerek Erdemli Sulh Ceza Hakimliğinin 08/09/2020 tarihli kararı ile başvurunun reddine karar verildiği anlaşılmış ise de;
Erdemli Kaymakamlığı İlçe Nüfus Müdürlüğünün 22/03/2022 tarihli ve E-22607212-147.99-6140 sayılı ”..kabahatli hakkında 20/03/1997 tarihinde 4083 belge numarası ile Erdemli İlçe Emniyet Müdürlüğü tarafından E sınıfı … belgesi düzenlenerek E-A2 … belgesine sahip olduğunun anlaşıldığı, İçişleri Bakanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğünce Pasaport ve … belgelerine ait iş ve işlemlerin 02/04/2018 tarihinde İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık İşleri Genel Müdürlüğüne devredilen ve Mernis Veri tabanına bağlı elektronik ve kağıt ortamda tutulan kayıtlarda şahsın A2 sınıf bilgisi aktarılmasına rağmen Erdemli İlçe Emniyet Müdürlüğünden almış olduğu E sınıfı … belge dosyasının kayıtlarının birleştirilmek üzere Erdemli Trafik Tescil Büro Amirliğince Haymana Emniyet Müdürlüğüne gönderilmediği için E sınıfı … bilgilerinin elektronik ortama aktarılmadığının belirtildiği..” şeklindeki yazısından da anlaşılacağı üzere, kabahatlinin E sınıfı … belgesinin de bulunduğu ve söz konusu otobüsü sürmeye yetkili olduğu gözetilmeden, başvurunun kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
Kanun yararına bozma müessesesinin uygulanmasında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrasındaki “Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.” şeklindeki düzenleme esas alınarak, kanun yararına bozma incelemesinin, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarnamesindeki istem ve gerekçe ile sınırlı olduğu cihetle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarnamesindeki talep yerinde görüldüğünden istemin kabulüne karar vermek gerekmiştir.
III. KARAR
1.Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2.Erdemli Sulh Ceza Hakimliğinin, 08.09.2020 tarihli ve 2020/549 D.İş sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
3.5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca, kabahatli hakkında 2918 sayılı Kanun’un 39 uncu maddesinin ikinci fıkrası uyarınca uygulanan 1.228,00 TL idari para cezasının KALDIRILMASINA, IL 044510 sayılı idari para cezası karar tutanağının bu idari para cezası yönünden İPTALİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
13.06.2023 tarihinde karar verildi.