YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13343
KARAR NO : 2023/9048
KARAR TARİHİ : 23.10.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/195 E., 2021/895 Karar
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, suç konusu eşyaların müsaderesi, nakil aracının müsaderesi
TEMYİZ EDENLER : Malen sorumlu, sanık
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

1.Malen sorumlu tarafından davaya yönelik katılma talebinde bulunulmadığı gibi mahkeme tarafından Kilis Asliye Ceza Mahkemesine “Malen sorumlunun sanıktan şikâyetçi olduğunu beyan etmesi halinde katılma talebinin bulunup bulunmadığının” tespit edilmesine yönelik talimat müzekkeresi yazıldığı, mahkemece verilen 26.03.2014 tarihli gerekçeli kararda “Malen sorumlu hakkında talimat mahkemesinde usulüne uygun çıkarılan tebligata 5271 sayılı Ceza Muhakemeleri Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 307 nci maddesinin ikinci fıkrası gereğince yokluğunda yargılamanın bitirileceği şerhinin düşürüldüğü ve malen sorumlunun mazeretsiz olarak duruşmaya katılmaması nedeniyle bozma ilâmı sonrasında yokluğunda karar verilmiştir.” şeklindeki değerlendirme ile malen sorumlunun dosyada katılan sıfatını kazanmadığı, göz önüne alındığında tebliğnameye uygun olarak malen sorumlunun katılma hakkının olmadığı ve temyiz talebinin reddi gerektiği tespit edilmiştir.

2.Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza

Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun’un 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz eden sanığın hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. GEREKÇE
A. Malen Sorumlunun Temyiz İstemi Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 237 nci ve 238 inci maddelerine göre katılan sıfatını almayan malen sorumlunun hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi uyarınca reddine karar vermek gerekmiştir.

B. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Sanığın, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi’nden temin olunan güncel nüfus kayıt örneğine göre hüküm tarihinden sonra 18.02.2023 tarihinde vefat ettiğinin anlaşılması karşısında, bu durumun Mahkemece araştırılarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 64 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülüp düşürülmeyeceğinin karar yerinde değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu anlaşılmıştır.

II. KARAR
A. Malen Sorumlunun Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle malen sorumlunun temyiz isteminin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B. Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde (B) bendinde açıklanan nedenle Gaziantep 14. Asliye Ceza Mahkemesinin, 23.11.2021 tarihli ve 2021/195 Esas, 2021/895 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.10.2023 tarihinde karar verildi.