YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/13159
KARAR NO : 2023/1546
KARAR TARİHİ : 23.02.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/98 E.,2021/1131 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet, kaçak eşyanın müsaderesi, nakil aracının iadesi
TEMYİZ EDENLER : Katılan Gümrük İdaresi vekili, sanık
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Kısmî ret, kısmî bozma

Sanığın yüzüne karşı verilen karara yönelik, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 01.06.2021 tarihinde temyiz isteğinde bulunduğu,

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 … maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.04.2013 tarihli ve 2012/701 Esas, 2013/381 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası, 4 üncü maddesinin dördüncü fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası gereği 1 yıl 3 … hapis ve 100,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu eşyaların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca müsaderesine, suçta kullanılan aracın müsaderesine yer olmadığına, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2.Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.04.2013 tarihli ve 2012/701 Esas, 2013/381 Karar sayılı kararının sanık ve katılan temsilcisi tarafından temyizleri üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 23.06.2016 tarihli ve 2014 / 28395 Esas, 2016/ 8758 Karar sayılı ilâmıyla;
“… 1- Sanığın mesleğinin şoförlük olmasının tek başına suçun işlenmesinde kolaylık sağlayan bir durum olmadığı gözetilmeden ve şoförlük mesleğinin atılı suçu işlemesinde sanığa ne şekilde kolaylık sağladığı da açıklanmadan 5607 sayılı Yasa’nın 4/4 maddesi uyarınca cezada artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Uygulamaya göre de;
2- 24/11/2015 günlü 29542 sayılı resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi, ..” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

3.Silopi 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2017 tarihli ve 2016/285 Esas, 2017/3 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve aynı Kanun’un 50 … maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi gereği hapisten çevrili 6.000,00 TL adlî para cezası ile doğrudan 80,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu eşyaların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca müsaderesine, suçta kullanılan aracın müsaderesine yer olmadığına karar verilmiştir.

4.Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 12.01.2017 tarihli ve 2016/285 Esas, 2017/3 Karar sayılı kararının sanık ve katılan Gümrük idaresi vekili tarafından temyizleri üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 03.12.2020 tarihli ve 2018 /7415 Esas, 2020/17772 Karar sayılı ilâmıyla;
“….1. Nakil aracının iadesi kararı yönünden yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2. Sanık hakkındaki mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,…” nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.

5.Silopi 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.05.2021 tarihli ve 2021/98 Esas, 2021/1131 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrasının son cümlesi yollamasıyla anılan Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci, onuncu fıkraları, onuncu fıkrasının son cümlesi ve yirmiikinci fıkraları 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası ve aynı Kanun’un 50 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca hapisten çevrili 6.000,00 TL adlî para cezası ile 20,00 TL gün karşılığı adlî para cezası ile cezalandırılmasına, suça konu eşyaların 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca müsaderesine, suçta kullanılan araç hakkında müsadere koşulları oluşmadığından müsaderesine yer olmadığına karar verilmiştir.

6.Dava dosyası, katılan Gümrük İdaresi vekilinin ve sanığın temyizleri üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 08.11.2022 tarihli 2022/55532 sayılı kısmî ret ve kısmî bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz sebepleri, eşyanın değeri “pek hafif” olmadığından sanığın cezasında indirim yapılmaması ve aracın müsaderesine karar verilmesi gerektiği ile re’sen tespit edilecek sebeplerle hükmün bozulması talebine ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. Olay tarihinde jandarma görevlileri tarafından yapılan yol kontrolü sırasında sanığın kullandığı 73 SY … plaka sayılı araçta yapılan aramada toplam 18 karton kaçak sigara, 96 adet 330 ml’lik viski, 4 kg. 400 gr’lık Mahmood Tea marka çay, 2 adet 1 lt’lik Ballantines marka viski ele geçirildiği anlaşılmıştır.

2.Sanık bozma öncesi savunmasında maddi durumu … olmadığından söz konusu eşyaları Irak’ın Zaho şehrinden aldığını, satacağını, yapmış olduğu eylemin suç olduğunu bilmediğini beyan etmiş, bozma sonrasında ise önceki savunmalarını tekrar ederek pişman olduğunu beyan ettiği anlaşılmıştır.

3. Dosya içerisindeki sanığın yurda giriş çıkış kayıtları incelendiğinde 16.10.2012 tarihinde Habur Gümrük kapısından yurda giriş yaptığı tespit edilmiştir.
4.Mahkemece, Hukuki Süreç başlığı altında (4) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verilerek gereklerinin yerine getirildiği saptanmıştır.

IV. GEREKÇE
A. Nakil Aracının İadesi Kararı Yönünden
Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 03.12.2020 tarihli ve 2018/7415 Esas, 2020/17772 Karar sayılı bozma ilâmına göre suçta kullanılan nakil aracının iadesine ilişkin kararın onanmak suretiyle kesinleştiği, mahkemece verilen aracın müsaderesine yer olmadığına ilişkin kararın hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu anlaşılmakla, katılan Gümrük İdaresi vekilinin bu konuyla ilgili temyiz istemi inceleme dışı bırakılmıştır.

B.Mahkûmiyet Kararı Yönünden
1.10.12.2022 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanıp, aynı gün yürürlüğe giren 7423 sayılı Kanun’un 8 … maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasının “yirmiüçüncü” fıkrası olarak değiştirildiği gözetilerek, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası ile suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası ve 6545 ve 7242 sayılı Kanunlar ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası yollamasıyla birinci, onuncu, yirmiüçüncü ve 5 … maddesinin ikinci fıkrası somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle lehe Kanun belirlenerek sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,

2.7242 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5 … maddesinin ikinci fıkrasına eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği, sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında sanığa yapılan ödeme ihtaratında indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilerek sanığın yanıltılması ve ödemediğinden bahisle hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmaması hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
A.Sanığın Temyiz İstemi Yönünden
Sanığın usulüne uygun tefhim edilen karara karşı, karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 … maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesinin birinci fıkrasında belirlenen bir haftalık kanunî süre geçtikten sonra 01.06.2021 tarihinde temyiz isteğinde bulunulduğu anlaşılmakla, sanığın temyiz isteğinin, 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

B.Katılan Gümrük İdaresi Vekilinin Temyiz İstemi Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Silopi 2.Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.05.2021 tarihli ve 2021/98 Esas, 2021/1131 Karar sayılı kararına yönelik katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 … maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

23.02.2023 tarihinde karar verildi.