YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12367
KARAR NO : 2023/1086
KARAR TARİHİ : 09.02.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2021/170 E., 2022/296 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Düşme
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düşme
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet iddiası ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 07.05.2010 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, 02.09.2010 tarihinde kesinleştiği, akabinde sanığın 02.06.2013 tarihinde işlediği 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçu nedeniyle sanık hakkında verilen önceki hükmün açıklanmasına karar verilerek Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.2014 tarihli 2014/942 Esas,
2014/675 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesi, anılan Kanun’un 52 inci maddesi, 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği 10 ay hapis ve 2.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmalarına, eşya müsaderesine ve araç iadesine karar verilmiştir.
2.Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.09.2014 tarihli 2014/942 Esas, 2014/675 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 01.06.2020 tarihli ve 2016/19382 Esas, 2020/6702 Karar sayılı ilâmıyla; hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61 inci ve 62 nci maddeleri ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un ilgili hükümlerinin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu, 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi bakımından yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu nedenliyle sair yönleri incelenmeden bozulmasına karar verilmiştir.
3.Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2022 tarihli 2021/170 Esas, 2022/296 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı Kanun’un 66 ncı maddesinin birinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği dava zamanaşımı süresi dolduğundan düşmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanığın temyiz sebebi, mahkumiyet kararının bozulması talebine ilişkindir.
2.Katılan vekilinin temyiz sebepleri; düşme kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna, nakil aracının müsaderesine karar verilmesi gerektiğine ve re’sen gözetilecek diğer sebeplere ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 66 ncı maddesinin birinci fıkrasının (e) bendi ile 67 nci maddesinin dördüncü fıkrası gereği 8 yıllık olağan ve 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2.5237 sayılı Kanun’un 67 nci maddesinin ikinci fıkrasının (d) bendi gereği, zamanaşımını kesen en son işlem olan sanık hakkında mahkumiyet kararı verilen 26.09.2014 tarihinden itibaren temyiz inceleme tarihine kadar 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
3.Sanıktan ele geçirilen sigaraların kaçak olduğu tespit edilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02.02.2022 tarihli 2021/170 Esas, 2022/296 Karar sayılı kararına yönelik sanığın ve katılan … İdaresi vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322 nci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu
davasının 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin sekizinci fıkrası gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE, davaya konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13 üncü maddesi birinci fıkrası yollamasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca MÜSADERESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.02.2023 tarihinde karar verildi.