YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2022/12003
KARAR NO : 2023/4550
KARAR TARİHİ : 11.05.2023
B O Z M A Ü Z E R İ N E
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ :5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM :Mahkûmiyet, kaçak eşyanın müsaderesi
TEMYİZ EDENLER :Katılan vekili, sanık müdafii
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ :Bozma
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kırıkhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.09.2014 tarihli ve 2013/682 Esas, 2014/253 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na (5607 sayılı Kanun) muhalefet suçundan aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci maddesi gereği neticeten 2 yıl 9 … 10 gün hapis
ve 6.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, kaçak eşyanın müsaderesine ve nakil aracının iadesine karar verilmiştir.
2.Anılan kararının, katılan vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 26.11.2020 tarihli ve 2019/13746 Esas, 2020/17175 Karar sayılı ilâmıyla; nakil aracınn iadesine ilişkin hükmün onanmasına, sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün ise, 7242 sayılı Kanun’un 62 nci maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinde yapılan sanık lehine hükümler içeren değişikliklerin yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu nedeniyle sair yönleri incelenmeden bozulmasına karar verilmiştir.
3.Kırıkhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.03.2022 tarihli ve 2021/252 Esas, 2022/554 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında lehe kanun değerlendirmesi usulüne uygun şekilde yapılmak suretiyle; 5607 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci maddesi gereği neticeten 2 yıl 9 … 10 gün hapis ve 6.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Sanık müdafiinin temyiz sebebi, lehe hükümlerin uygulanması ile beraat kararı verilmesi gerektiğine ve resen nazara alınacak diğer sebeplere ilişkindir.
2.Katılan vekilinin temyiz sebebi, az cezaya hükmedilmesi, nakil aracı hakkında müsadere kararı verilmemesi ve resen nazara alınacak diğer sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay tarihinde sanığın sürücülüğünü yaptığı otomobilde Kırıkhan Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/484 Değişik iş sayılı önleme araması kararına istinaden yapılan aramada 6500 paket kaçak sigara ele geçilerek muhafaza altına alındığı anlaşılmıştır.
2.Sanık kolluk aşamasında alınan ifadesinde ve bozma öncesi alınan savunnmasında atılı suçu ikrar etmiştir.
3.Sanığa bozma sonrası 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince etkin pişmanlık ihtaratının usulüne uygun olarak yapıldığı, sanığın ödeme yapamayacağını beyan ettiği belirlenmiştir.
4.Ele geçen 6500 paket kaçak sigaraya yönelik alınan Kaçak Eşyaya Mahsus Tespit Varakasına göre belirlenen gümrüklenmiş değerin Dairemiz yerleşik içtihatlarına göre “normal değer” aralığında olduğu anlaşılmıştır.
5.Mahkemece, Hukukî Süreç başlığı altında (2) numaralı paragrafta bilgilerine yer verilen Yargıtay bozma ilâmına uyulmasına karar verildiği belirlenmiştir.
IV. GEREKÇE
1.Soruşturma aşamasında 12.06.2013 tarihinde sanığa 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrasında düzenlenen etkin pişmanlık müessesesine ilişkin ihtaratın yapıldığının anlaşılması karşısında,
kovuşturma aşamasında etkin pişmanlığa ilişkin olarak yapılan bildirimde yanıltma bulunmadığı cihetle tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
2.Kırıkhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 04.09.2014 tarihli ve 2013/682 Esas, 2014/253 Karar sayılı kararı ile nakil aracını iadesine ilişkin verilen hükmün Yargıtay (Kapatılan) 19. Ceza Dairesinin 26.11.2020 tarihli ve 2019/13746 Esas, 2020/17175 Karar sayılı ilâmıyla onandığının anlaşılması karşısında, katılan vekilinin nakil aracı hakkında müsadere kararı verilmediğine ilişkin temyiz sebebi açısından hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Kırıkhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.03.2022 tarihli ve 2021/252 Esas, 2022/554 Karar sayılı kararında; olay tutanağı, sanık savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın suça konu kaçak sigaraları ticari amaçla bulundurduğunun kabulü ile lehe kanun değerlendirmesi usulüne uygun şekilde yapılmak suretiyle mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
Dairemizce de kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 tarihli, 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar ve 16.05.2017 tarihli, 2015/7-398 Esas, 2017/272 Karar sayılı kararlarında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
Temyiz incelemesine konu bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 12.06.2013, iddianame düzenleme tarihinin 18.06.2013 olduğu,
Yapılan Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) sorgulamasında kesinleşmiş olduğu anlaşılan Kızıltepe 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/639 Esas sırasında kayıtlı dosyada suç tarihinin 08.06.2013, iddianame düzenleme tarihinin ise 12.06.2013 olduğu,
Anılan dosyalarda sanığın eylemlerinin benzer mahiyette olduğu dikkate alınarak, kesinleşen dosyanın da aslının veya onaylı bir örneğinin bu dosya arasına alınarak, sanığın bu eylemi bir suç işleme kararı icrası kapsamında işleyip işlemediği ve hakkında 5237 sayılı Kanun’un 43 üncü maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı hususu tartışılmadan karar verilmesi ve kesinleşmiş cezanın mahsup edilmesi gerektiği dikkate alınmadan yazılı şekilde hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kırıkhan 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 28.03.2022 tarihli ve 2021/252 Esas, 2022/554 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.05.2023 tarihinde karar verildi.