YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/31546
KARAR NO : 2022/10401
KARAR TARİHİ : 31.05.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Asıl kararla sanık hakkında hükümlülük, müsadere; ek kararla müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Duruşmadan haberdar olduğu halde, usulüne uygun olarak düzenlenmiş dilekçe ile veya duruşmada sözlü beyanda bulunarak 5271 sayılı CMK’nun 237. ve 238. maddelerine göre katılan sıfatını almayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin reddine dair Aşkale Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2021 tarih, 2021/96 Esas, 2021/239 Karar sayılı ek kararı sonucu itibariyle yasaya uygun bulunduğundan, Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
II- Sanık …’nın temyiz talebinin incelenmesinde;
1-Dosyada KEMT varakası bulunmadığı, sanığın ise bilirkişi raporunu kabul etmeyerek belirlenen miktarın fahiş olduğunu ileri sürmesi karşısında; sanığa soruşturma aşamasında etkin pişmanlık konusunda ihtarat yapılmadığı, bu cihetle kovuşturma aşamasında yapılan ihtarda indirim oranının 1/2 olarak bildirilmesi gerekirken yazılı şekilde 1/3 olarak bildirilmesi suretiyle sanığın yanıltıldığı da dikkate alınarak, bilirkişi tarafından belirlenen 21.450,00-TL CİF değeri üzerinden Gümrük İdaresine dava konusu eşyanın gümrüklenmiş değeri hesaplattırılarak, sanığa suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarını Devlet Hazinesine ödediği takdirde cezada yapılacak indirimin “1/2” olacağı da bildirilerek ödeme yapması için makul bir süre verilmesi ve sonucuna göre 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi ile kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin suç tarihi itibarıyla paranın satın alma gücüne göre fahiş olup olmadığı değerlendirilerek sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesinin uygulanma şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-5237 sayılı TCK’nun 7/2. maddesinin, aynı maddenin 1. fıkrası ile birlikte değerlendirilmesi sonucunda, sonradan yürürlüğe giren kanunun lehe hükümler içermesi halinde uygulanacağı, lehe hüküm içermemesi halinde ise suç tarihinde yürürlükte bulunan kanunun uygulanması gerektiği gözetilerek, dosya kapsamında yer alan bilirkişi raporuna göre suç tarihi itibarıyla ele geçirilen kaçak eşyanın değerinin fahiş olduğu, sanığın etkin pişmanlık göstermediği ve suç konusu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı kadar parayı Devlet Hazinesine ödemediği, buna göre sanığın eylemine ilişkin olarak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10. ve 3/22. maddelerinin sanık lehine hüküm içermediği anlaşılmakla, suç tarihinde yürürlükte bulunan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi gereğince sanığın cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm tesisi,
3-Bozma öncesi verilen ve sanık müdafii tarafından temyiz edilen 23.12.2014 tarihli, 2013/100 Esas, 2014/191 Karar sayılı hükümde doğrudan tayin olunan adli para cezasının 24 eşit taksitte ödenmesine karar verildiği gözetilmeden, bozma kararından sonra sanık hakkında 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinde düzenlenen kazanılmış hak kuralına aykırı olarak adli para cezasının 10 eşit taksitte ödenmesine karar verilmesi,
4-Lehe bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilemeyeceğinin gözetilmemesi,
5-Adli emanette bulunan suça konu malların müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’nun 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.