YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/30309
KARAR NO : 2023/5269
KARAR TARİHİ : 29.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılarak sanığın beraatine ve idari para cezası verilmesine yer olmadığına, emval mülkiyetinin kamuya geçirilmesine
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286 ncı maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294 üncü maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298 inci maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Uşak 2. Sulh Ceza Mahkemesinin, 05.04.2011 tarihli ve 2009/257 Esas, 2011/250 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında 6831 sayılı Orman Kanunu’nun (6831 sayılı Kanun) 91 inci maddesinin beşinci fıkrası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 62 nci maddesinin birinci fıkrası, aynı Kanun’un 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesi uyarınca hapis cezasından çevrilen 500,00 TL adlî para cezası ve 4 gün karşılığı 80,00 TL adlî para cezası ile
cezalandırılmasına, suça konu emvalin ve testerenin müsaderesine karar verilmiştir.
2.Sanığın denetim süresi içerisinde suç işlediğinin ihbarı üzerine Uşak 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 03.07.2020 tarihli ve 2020/4 Esas, 2020/403 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hükmün açıklanmasına karar verilmiştir.
3.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 26.03.2021 tarihli ve 2020/2184 Esas, 2021/734 Karar sayılı kararı ile sanığın istinaf başvurusu üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin ikinci fıkrası gereğince İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkûmiyet hükmünün kaldırılarak, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi uyarınca sanığın beraatine, 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 20 nci maddesinin ikinci fıkrasının (c) bendi uyarınca idari para cezası verilmesine yer olmadığına, yaylı testerenin sanığa iadesine, orman emvalinin mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan … İdaresi vekilinin temyiz isteği, kararın hukuka açıkça aykırı olduğuna, eksik inceleme yapılarak karar verildiğine ve kararın bozulmasına karar verilmesi talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
A. İlk Derece Mahkemesinin Kabulü
1.01.02.2009 tarihinde orman muhafaza memurları tarafından yapılan kontrolde sanığın meşe ağaçlarını keserken görülmesi üzerine tutanak düzenlenmiştir.
2.Sanık savunmalarında devrik ve kuru ağaçları ihtiyacı için kestiğini beyan etmiştir.
3.01.07.2010 tarihli bilirkişi raporunda dava konusu emvalin yakacak nitelikte palamut meşesi emvali olduğu, emvalin dikili haldeki meşe ağaçlarından elde edilen kök sürgünü ve dal odunları olduğu, bu vasıftaki ağaçların el testeresi ile kesilmesi sonucunda ağaçların hayatiyetini kaybetmeyeceği tespit edilmiştir.
4.Yapılan yargılama sonucunda, İlk Derece Mahkemesince, sanığın 6831 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir.
B. Bölge Adliye Mahkemesinin Kabulü
İlk derece mahkemesince orman bilirkişi raporundaki suça konu emvalin palamut meşesi ağaçlarından elde edilen kök sürgünü ve dal odunlarından ibaret olduğu, ağaçların hayatiyetini kaybetmedikleri şeklindeki görüşe dayalı olarak sanığın, 6831 sayılı Kanun’un 91 inci maddesinin beşinci fıkrası gereğince adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş ise de; suç tarihinden sonra 6217 sayılı Kanun’un 11 inci maddesi ile 6831 sayılı Kanun’un 91 inci maddesinin beşinci fıkrasında yapılan değişiklik nazara alındığında sanığın eyleminin değişiklik ile idari para cezasını gerektiren kabahati oluşturması nedeniyle sanık hakkında beraat kararı verilmesi ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun (5326 sayılı Kanun) 24 üncü maddesi gereğince idari yaptırım uygulanması gerektiğinden İlk Derece Mahkemesince kurulan mahkûmiyet hükmü kaldırılarak, 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (a) bendi gereğince sanığın beraatine, 5326 sayılı Kanun’un 20 nci maddesinin ikinci
fıkrasının (c) bendi uyarınca soruşturma zamanaşımı dolduğundan idari para cezası verilmesine yer olmadığına, yaylı testerenin sanığa iadesine, dava konusu emvalin mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar verildiği anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
Dosya kapsamına göre, sanığın ağaç keserken görülmesi üzerine hakkında tutanak düzenlenmesi, sanığın aşamalardaki savunmalarında devrik ve kuru ağaçları kışlık ihtiyacı için kestiğini beyan etmesi, orman mühendisi tarafından düzenlenen 01.07.2010 tarihli raporda dava konusu emvalin yakacak nitelikte palamut meşesi emvali olduğunun, emvalin dikili haldeki meşe ağaçlarından elde edilen kök sürgünü ve dal odunları olduğundan bu vasıftaki ağaçların el testeresi ile kesilmesi sonucunda ağaçların hayatiyetini kaybetmeyeceğinin tespit edilmesi karşısında, sanığın unsurları itibarıyla oluşmayan ağaç kesme suçundan beraatine, eylemin kabahat niteliğinde olduğunun tespiti ile 5326 sayılı Kanun’un 20 nci maddesinin ikinci fıkrası gereği soruşturma zamanaşımı dolduğundan idari para cezası verilmesine yer olmadığına, testerenin sanığa iadesine ve emval mülkiyetinin kamuya geçirilmesine karar verilmesinde, hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 26.03.2021 tarihli ve 2020/2184 Esas, 2021/734 Karar sayılı kararında katılan … İdaresi vekilince öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289 uncu maddesinin birinci fıkrası ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302 nci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca Uşak 5. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
29.05.2023 tarihinde karar verildi.