Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/28109 E. 2022/6280 K. 29.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/28109
KARAR NO : 2022/6280
KARAR TARİHİ : 29.03.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
23/04/2009 günü yapılan ihbar üzerine sanığa ait iş yer,i ve eklentilerinde arama yapılması talepli müzekkeresine, Cumhuriyet Savcısı tarafından ”uygundur” ibaresi ile olur vermek sureti ile sanığa ait züccaciye dükkanı ve deposunda yapılan aramada 136 adet cinsel hap ele geçirilmesi şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın aşamalardaki beyanlarında atılı suçu kabul ettiğine dair ikrarı da bulunmadığı gözetildiğinde; sanık ve kaçak eşya konusunda mahkemece verilmiş usulüne uygun bir arama kararı olmadığı gibi gecikmesinde sakınca olduğu gerekçesiyle Cumhuriyet Savcısı tarafından da verilmiş usulüne uygun bir yazılı arama izni ya da Cumhuriyet Savcısına ulaşılamaması nedeniyle kolluk amirince verilmiş yazılı arama emri de bulunmaması karşısında hukuka aykırı arama sonucu ele geçen eşyanın yasak delil niteliğinde olduğu, bu eşyanın kaçak olmasının durumu değiştirmeyeceği, sanığın sigaraları ticari amaçla aldığına dair herhangi bir ikrarı da bulunmadığı nazara alındığında Anayasanın 38/2, 5271 sayılı CMK’nun 206/2-a, 217/2, 230/1. madde ve fıkralarına göre hukuka aykırı surette elde edilen delillere dayanılarak mahkumiyet hükmü kurulamayacağı cihetle sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre ise,
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın eylemine uyan 5607 sayılı Yasanın 3/5.maddesi uyarınca mahkumiyeti yerine, uygulama yeri bulunmayan 6455 ve 7242 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/1. maddesi gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.