Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/2619 E. 2023/5103 K. 24.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2619
KARAR NO : 2023/5103
KARAR TARİHİ : 24.05.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Beraat, kaçak eşyanın müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
İstanbul 56. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2016 tarihli, 2015/303 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararı ile sanığın kaçakçılık suçundan 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraatine, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği; sanık hakkında mahkûmiyet kararı verilmesi gerektiği ile re’sen tespit edilecek sebeplere ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1.Kolluk görevlilerinin cadde üzerinde elinde siyah poşetle yürümekte olan sanığın … adımlarla hareket ettiğini fark etmeleri üzerine, sanığa müdahale ettikleri ve sanığa elindeki poşette ne olduğunu sordukları, sanığın kaçak sigara olduğunu söylemesi üzerine poşette 30 karton kaçak sigara ele geçirildiği anlaşılmıştır.

2.Sanığın savunmasında; dava konusu sigaraları kişisel ihtiyacı için aldığını, ticari amacının bulunmadığını beyan ederek atılı suçu inkar ettiği belirlenmiştir.

IV. GEREKÇE
Her ne kadar mahkemece aramanın hukuka uygun olmadığı gerekçesiyle sanığın beraatine karar verilmiş ise de;

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 24.01.2017 tarihli ve 2016/7-65 Esas ve 2017/21 Karar sayılı ilâmında; ”bir suçla karşılaştığında suça el koymak, önlemek, sanık ve suç delillerini tespit etmekle görevli ve yetkili olan polislerin, mesleki tecrübelerine ve içinde bulundukları durumdan çıkardıkları izlenime göre; elinde poşet ile görülen sanığın durumundan şüphelendikleri, oluşan bu makul sebep nedeniyle yanına gittikleri ve sanığı durdurdukları, suçüstü halinde ayrıca bir arama emri ya da karar alınmasına gerek bulunmadığı, poşette bulunan sigaraların basit bir inceleme ile tespit edilebileceği, dolayısıyla suçun delili ve konusunu oluşturan sigaraların ele geçirilip muhafaza altına alınmasının hukuka uygun olduğu ve hukuka aykırı bir delilden söz edilemeyeceği” belirtildiğinden, dava konusu olayda kaçak sigaraların ele geçirilmesi işlemi hukuka uygun olup, ele geçen kaçak sigaraların Daire uygulamalarımıza göre ticari miktarda olması karşısında eylemin sübuta erdiği anlaşılmış olup, sanığın atılı kaçakçılık suçundan mahkûmiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.

V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle İstanbul 56. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.06.2016 tarihli, 2015/303 Esas, 2016/287 Karar sayılı kararına yönelik katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesinin birinci fıkrası gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy çokluğuyla BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

24.05.2023 tarihinde karar verildi.

(K.D.)

KARŞI DÜŞÜNCE

Kişilerin suç eşyası elde edilmek üzere eşyasının aranabilmesi için CMK’nın 119. maddesi gereğince hakim kararı, Cumhuriyet savcısının yazılı veya sözlü talimatı ya da kolluk amirinin yazılı emir vermesi zorunludur.

Kolluk görevlileri tarafından tutulan tutanağa göre; sanığın elinde siyah renkli poşet görmeleri üzerine durumundan şüphelenilerek yapılan aramada, kolluk görevlileri poşet içerisinde kaçak sigaralar olduğunu görmüşler, şahıs hakkında kaçakçılık suçundan işlem yapmışlardır.

Sanığın poşetinde kaçak sigara olduğundan şüphe duyulması CMK’nın 116. maddesi kapsamında makul şüphe olarak değerlendirilebilir ise de; kolluk görevlilerinin kendiliğinden arama yapabilecekleri, aramaya karar verebilecekleri bir durumu ifade etmez. CMK’nın 119. maddesi gereklerine uymadan arama yapılması nedeniyle deliller usulsüz elde edildiğinden hükme esas alınmamalıdır. Bu nedenle heyetimizin sayın çoğunluğunun yerel mahkemece verilen beraate dair kararın, sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerekçesiyle bozulmasına dair görüşlerine katılmıyorum.