Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/2532 E. 2023/6543 K. 04.07.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/2532
KARAR NO : 2023/6543
KARAR TARİHİ : 04.07.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/316 E., 2016/497 K.
SUÇ : 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’na muhalefet
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet, kaçak eşyanın müsaderesi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama, bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
… 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarihli ve 2015/316 Esas, 2016/497 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kaçakçılık suçundan; 25.09.2014 tarihli eylemden ötürü 5271 sayılı Kanun’un 223 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi uyarınca beraat; 09.04.2015 tarihli ve 23.05.2015 tarihli eylemlerden ötürü 6545 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu’nun (5607 sayılı Kanun) 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 43 üncü maddesinin birinci fıkrası, 62 nci maddesi, 52 nci maddesinin ikinci fıkrası, 53 üncü

maddesinin birinci fıkrası uyarınca 3 yıl 1 … 15 gün hapis ve 100,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluğuna, suça konu kaçak eşyanın 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin yollaması ile 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesi gereği müsaderesine karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği;25.09.2014 tarihli eylemden ötürü beraat kararı verilmesi, 09.04.2015 ve 23.05.2015 tarihli eylemlerden ötürü de takdiri indirim uygulanması ve re’sen gözetilecek nedenlerle hükmün bozulmasına ilişkindir.

2.Sanık müdafinin temyiz isteği; mahkumiyet kararına esas alınan atılı eylemlerden ötürü kolluk tarafından usul ve Kanuna aykırı arama işlemi ile eşyanın ele geçirildiği, beraat kararı verilmesi gerekirken mahkumiyet kararı verilmesi ve re’sen gözetlecek nedenlerle hükmün bozulmasına ilişkindir.

III. OLAY VE OLGULAR
1. 25.09.2014 tarihinde saat 22.00 sıralarında sokak üzerinde elinde çanta ile … ve kolluk görevlileri tarafından şüphe üzerine durdurulan sanığın elindeki çantaya bakılması üzerine çeşitli markadaki toplam 92 paket kaçak sigara ele geçirilmiştir.

2. 09.04.2015 tarihinde saat 20.45 sıralarında kahvehane önünde sanığın elindeki poşette sigara verdiğinin görülmesi üzerine poşet içerisindeki altı çeşit toplam 113 paket kaçak sigara ele geçirilmiştir.

3. 23.05.2015 tarihinde saat 17.00 sıralarında, sokak üzerinde sigara sattığı görülen sanığa ait tezgah üzerindeki sekiz çeşit toplam 130 paket kaçak sigara ele geçirilmiştir.

4. Sanık kovuşturma aşamasında üzerine atılı üç eyleme yönelik savunmalarında, sigaraları içmek için aldığını, ticari amacı olmadığını beyan etmiş, atılı suçu kabul etmemiştir.

5. Suça konu sigaraların bandrolsüz ve gümrük kaçağı olduğuna dair bilirkişi raporları dava dosyasında mevcuttur.

6. Kaçak eşyalara mahsus tespit varakaları dava dosyasında bulunmaktadır.

IV. GEREKÇE
A. Katılan Gümrük İdaresi Vekilinin 25.09.2014 Tarihli Eylem Yönünden Beraat Hükmüne İlişkin Temyiz İsteğine Yönelik
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, 25.09.2014 tarihli olay tutanağına, Mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dava dosyası içeriğine göre, katılan Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddine karar verilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

B. Katılan Gümrük İdaresi Vekili ile Sanık Müdafinin 09.04.2015 ve 23.05.2015 Tarihli Eylemler Yönünden Mahkumiyet Hükmüne İlişkin Temyiz İsteklerine Yönelik
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin

sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, katılan Gümrük İdaresi vekili ile sanık müdafinin yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.

2. Suça konu sigaraların kaçak olarak yurda sokulduğu anlaşıldığından, suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 89 uncu maddesiyle değişik 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin onsekizinci fıkrasın son cümlesi delaletiyle anılan Kanun’un 3 üncü maddesinin beşinci fıkrası uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Kanun’un 3 üncü maddesinin onuncu fıkrası gereği uygulama yapılması, yine 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasının da uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden hüküm tesisi,

3. 10.12.2022 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanıp, aynı gün yürürlüğe giren 7423 sayılı Kanun’nun 8 inci maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmi ikinci fıkrasının “23 üncü” fıkra olarak değiştirildiği gözetilerek, hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 61 inci maddesi ile 5607 sayılı Kanun’un 3 üncü maddesinin yirmiikinci fıkrasına eklenen “Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.” şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Kanun’un 62 nci maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun’un 5 inci maddesinin ikinci fıkrası uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmıştır. 5237 sayılı Kanun’un 7 inci maddesi ve 7242 sayılı Kanun’un 63 üncü maddesi ile 5607 sayılı Kanun’a eklenen geçici 12 nci maddenin ikinci fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının mahkemesince saptanması ve sonucuna göre uygulama yapılmasında zorunluluk bulunması,

4. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin birinci fıkrası yerine 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin ikinci fıkrasının gösterilmesi suretiyle 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasına muhalefet edilmesi,

5. 5271 sayılı Kanun’un 232 nci maddesinin altıncı fıkrasındaki düzenleme karşısında, dava konusu kaçak sigaraların 5607 sayılı Kanun’un 13 üncü maddesinin birinci fıkrası delaletiyle 5237 sayılı Kanun’un 54 üncü maddesinin dördüncü fıkrası gereğince müsaderesine karar verilmesi gerekirken uygulama maddelerinin ilgili fıkraları gösterilmeden müsaderesine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur

V. KARAR
A. Katılan Gümrük İdaresi Vekilinin Beraat Hükmüne İlişkin Temyiz İsteğine Yönelik
Gerekçe bölümünün (A) bendinde açıklanan nedenlerle … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarihli ve 2015/316 Esas, 2016/497 Karar sayılı kararında katılan Gümrük İdaresi vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

B. Katılan Gümrük İdaresi Vekili ile Sanık Müdafiinin Mahkumiyet Hükmüne İlişkin Temyiz İsteklerine Yönelik
Gerekçe bölümünün (B) bendinde açıklanan nedenlerle … 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.06.2016 tarihli ve 2015/316 Esas, 2016/497 Karar sayılı kararına yönelik sanık … müdafii ve katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.07.2023 tarihinde karar verildi.