YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20672
KARAR NO : 2023/4830
KARAR TARİHİ : 11.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 556 sayılı Markaların Korunması Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’ye muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanık müdafii, katılan vekili
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310 uncu maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317 nci maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.03.2013 tarihli ve 2011/644 Esas, 2013/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında marka hakkına tecavüz suçundan (mülga) 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 61/A maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 54 üncü maddesi uyarınca 10 … hapis ve 1.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve suça konu eşyaların müsaderesine hükmedilerek 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin beşinci fıkrası gereği hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, bu kararın 14.06.2013 tarihinde kesinleştiği anlaşılmıştır.
2.Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2016/250 Esas, 2016/562 Karar sayılı kararı ile sanığın, tabi tutulduğu denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlediğinin ihbarı üzerine 5271 sayılı Kanun’un 231 inci maddesinin onbirinci fıkrası uyarınca hükmün açıklanması ile sanığın marka hakkına tecavüz suçundan 556 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’nin 61/A maddesinin birinci fıkrası ve 5237 sayılı Kanun’un 53 üncü maddesi uyarınca 10 … hapis ve 1.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
3.Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 02.03.2021 tarihli ve 2016/392002 sayılı, bozma görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi olunmuştur.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz sebepleri; sanık hakkında alt hadden hüküm tesis edilmemesi ve 5237 sayılı Kanun’un 62 nci maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.
2.Sanık müdafiinin süre tutum dilekçesi sunmakla yetindiği, gerekçeli kararın tarafına usûlüne uygun şekilde tebliğine rağmen gerekçeli temyiz dilekçesi sunmadığı anlaşılmıştır.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Katılan …Ş. adına vekili 06.10.2011 tarihli şikâyet dilekçesi ile; Türk Telekom iştiraki olarak 14.05.2006 tarihinden beri internet servis sağlayıcı hizmeti verdiklerini, TTNET markasının adlarına tescilli tanınmış bir marka olduğunu, sanığın yetkilisi olduğu Çağrı Bilişim Ödeme Merkezi adlı iş yerinde, hiç bir ticari işbirlikleri olmadığı halde izinsiz olarak TTNET logo, marka ve ürünlerinin kullanıldığını, sanığın bu şekilde haksız menfaat sağlayarak TTNET markasına tecavüz ettiğini, bu durumun Gölcük Sulh Hukuk Mahkemesinin 2011/37 Değişik İş sayılı dosyası kapsamında alınan bilirkişi raporu ile de tespit edildiğini belirterek şikâyetçi olmuştur.
2.Gölcük Sulh Ceza Mahkemesinin 06.10.2011 tarihli ve 2011/461 Değişik İş sayılı kararı doğrultusunda ilgili iş yerinde arama ve elkoyma tedbirleri uygulanmış; 06.10.2011 tarihli arama ve elkoyma tutanağına göre, sanık da hazır bulunduğu halde yapılan aramada 287 adet reklam broşürü, 50X150 cm ebatında reklam afişleri ele geçirilmiş dükkânın ön ve yan camlarına yapıştırılmış TTNET ibareli ilanların olduğu tespit edilmiştir.
3.Sanık savunmalarında; CT Danışmanlık ve Aracılık Hizmetleri Pazarlama Tic. Ltd. Şti. ile yaptıkları bayilik sözleşmesine dayanarak fatura tahsilatı yaptığını,Türk Telekom yazısını sadece Türk Telekom faturalarının tahsil edildiğini belirtmek için kullandığını, bu eylemin suç olduğunu bilmediğini beyan etmiştir.
4.Sanık ile CT Danışmanlık ve Aracılık Hizmetleri Pazarlama Tic. Ltd. Şti. arasında 11.07.2011 tarihinde 1 yıl süreli olarak imzalanan bayilik sözleşmesi dosya içerisindedir.
IV. GEREKÇE
A. Tebliğname Yönünden
Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden yapılan araştırmada, hükmün açıklanmasına neden olan İstanbul Anadolu 69. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2016 tarihli ve 2014/1181 Esas, 2015/542 Karar sayılı kararına yönelik temyiz isteminin, Yargıtay (Kapatılan) 18. Ceza Dairesinin 04.06.2018 tarihli ve 2016/5752 Esas, 2018/8589 Karar sayılı kararı ile temyiz isteğinin reddine dair ek kararın onanmasına karar verilerek sonuçlandırıldığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak olunmamıştır.
B. Sanık Hakkında Kurulan Mahkûmiyet Hükmüne Yönelik Temyiz İstemleri Yönünden
“Olay ve olgular” bölümde açıklandığı üzere, sanığın katılan şirket adına tescilli TTNET markasının tescil kapsamına giren aynı mal ve/veya hizmetlerle ilgili bir hizmet üretmediğinin, sadece katılan şirket tarafından hizmet bedeli olarak müşterilere yansıtılan faturaların tahsilatını yaptığının anlaşılması karşısında; sanığın unsurları itibarıyla oluşmayan marka hakkına tecavüz suçundan beraatine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Kocaeli 3. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2016/250 Esas, 2016/562 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz istekleri yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321 inci maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.05.2023 tarihinde karar verildi.