YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/20388
KARAR NO : 2021/16924
KARAR TARİHİ : 08.12.2021

6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanun’a aykırılık suçundan …’ün, anılan Kanun’un 13/2. maddesi uyarınca 10 gün zorlama hapsi ile cezalandırılmasına dair Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 10/07/2020 tarihli ve 2020/234 değişik iş, 2020/233 sayılı kararına yönelik itirazın reddine dair MENDERES 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11/08/2020 tarihli ve 2020/73 değişik iş, 2020/73 sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığından verilen 01/04/2021 tarihli kanun yararına bozma istemini içeren dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/05/2021 tarihli ve KYB. 2021/48920 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Mezkür ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 6284 sayılı Kanunun 23/1. maddesi ile 14/01/1998 tarihli ve 4320 sayılı Ailenin Korunmasına Dair Kanun yürürlükten kaldırılarak, 6284 sayılı Kanunun 13. maddesinde tedbir kararlarına aykırılık ve zorlama hapsi düzenlenmiş olmakla, mağdurun talebi üzerine … isimli şahıs hakkında 6284 sayılı Kanun gereğince Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27/02/2020 tarihli ve 2020/61 değişik iş, 2020/59 sayılı kararıyla koruma kararı verilmesini müteakip, İzmir 2. Aile Mahkemesinin 05/06/2020 tarihli ve 2020/2382 değişik iş sayılı dosyasında koruma kararının şahıs tarafından ihlal edildiğine ilişkin ihbarda bulunulması üzerine, Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 17/06/2020 tarihli ve 2020/61 değişik iş, 2020/59 sayılı ek kararıyla 3 gün zorlama hapsi kararı verildiği, anılan karara itiraz edilmesi üzerine ihlal gerçekleşmediğinden bahisle itirazın kabulüne ve anılan kararın kaldırılmasına dair Menderes 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07/07/2020 tarihli ve 2020/12 değişik iş kararı üzerine, 07/07/2020 tarihinde gerçekleşen ilk ihlale ilişkin yaptırım kararının ortadan kaldırılmasına rağmen Menderes İlçe Emniyet Müdürlüğünün 10/07/2020 tarihli ve E-93398617 sayılı yazısıyla 17/06/2020 tarihinde verilen koruma kararının ihlal edildiğinin ilgili mahkemeye bildirilmesi üzerine, Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 10/07/2020 tarihli ve 2020/234 değişik iş, 2020/233 sayılı kararıyla koruma tedbirlerine ikinci kez muhalefet edildiği gerekçesiyle şahsın 10 gün zorlama hapsine tabi tutulmasına yönelik karara karşı yapılan itirazın reddine merci Menderes 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 11/08/2020 tarihli ve 2020/73 değişik iş, 2020/73 sayılı kararıyla kesin olarak karar verildiği,
Menderes 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07/07/2020 tarihli ve 2020/12 değişik iş kararıyla ilk ihlale yönelik yaptırım kararı kaldırıldığı gözetilerek, bu defa 10 gün zorlama hapsi kararının infazının Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25/08/2020 tarihli ve 2020/61 değişik iş, 2020/59 sayılı ek kararıyla geri istendiği, 10 günlük zorlama hapsinin infazının 4. günde durdurularak infaz evraklarının mahkemesine iade edildiği, Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25/08/2020 tarihli kararına karşı talepte bulunan tarafından itiraz edilmesi üzerine, kesinleşmiş olan 10 günlük zorlama hapsi kararının ek kararla kaldırılamayacağından bahisle Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25/08/2020 tarihli kararına karşı yapılan itirazın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilerek, ek kararın kısmen kaldırılmasına Menderes 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 27/11/2020 tarihli ve 2020/126 değişik iş, 2020/125 sayılı kararıyla kesin olarak karar verildiği, ek kararın kaldırılması üzerine Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2020/61 değişik iş sayılı dosyasında hakkında yaptırım uygulanmasına ilişkin 10 günlük zorlama hapsinin daha önce kaldığı yerden infazına devam edilmesi için evrakın Menderes Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği anlaşılmakla,
Hakkında koruma tedbiri talep olunan şahsın ilk ihlaline ilişkin 3 gün zorlama hapsi kararının Menderes 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 07/07/2020 tarihli ve 2020/12 değişik iş sayılı dosyasında kesin olarak kaldırıldığı, ikinci ihlal olarak değerlendirilme yapılamayacağı, Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 25/08/2020 tarihli ve 2020/61 değişik iş, 2020/59 sayılı ek kararıyla sehven Esas No : 2021/20388
verilen 10 gün zorlama hapsi kararının kaldırılarak, ilgili hakkında 3 gün zorlama hapsi kararı verildiği, Mahkeme iradesinin ilgili şahsa 3 gün zorlama hapsi vermek olduğu anlaşılmakla, ilk ihlale ilişkin zorlama hapsi kararının kaldırıldığı gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozmaya atfen ihbar olunmuş bulunmakla Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbarnamesiyle, Menderes 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin (Aile mahkemesi sıfatıyla) 10.07.2020 tarih ve 2020/234 Esas sayılı, 6284 sayılı Yasanın 13/2. maddesi uyarınca, tedbire aykırılık nedeniyle verilen disiplin hapsi kararına karşı, aynı yasanın 9. maddesi uyarınca yapılan itirazın reddine dair Menderes 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 11.08.2020 tarih ve 2020/73 D.İş sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması istendiği,
Kanun yararına bozma istemine konu karara dayanak teşkil eden 6284 sayılı Ailenin Korunması Ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Yasanın 2/1-c maddesinde bu yasanın uygulanmasında, hakim deyiminden aile mahkemesi hakiminin anlaşılacağının belirtildiği, 5, 9 ve 13. maddelerinde düzenlenen önleyici tedbir kararı verilmesi, tedbir kararına aykırılık halinde zorlama hapsi verilmesi ve bu kararlara itirazların da aile mahkemesi hakimlerince inceleneceğinin düzenlendiği,
4787 sayılı Aile Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Daire Yasanın “Amaç ve Kapsam” başlıklı 1/2. maddesindeki “Bu Kanun, aile hukukundan doğan dava ve işleri görmek üzere kurulan aile mahkemelerine dair hükümleri kapsar.” şeklindeki, “Aile Mahkemelerinin Kuruluşu” başlıklı 2/2. maddesindeki “Aile mahkemesi kurulamayan yerlerde bu Kanun kapsamına giren dava ve işlere, Hakimler ve Savcılar Yüksek Kurulunca belirlenen Asliye Hukuk Mahkemesince bakılır.” şeklindeki ve “Usul Hükümleri” başlıklı 7/2. maddesinin “Özel kanunlardaki hükümler saklı kalmak kaydıyla, bu Kanunda hüküm bulunmayan konularda Türk Medeni Kanununun aile hukukuna ilişkin usul hükümleri ile Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümleri uygulanır.” şeklindeki düzenlemeler ile yine 5235 sayılı Yasanın 4, 5, 6 ve 36. maddelerindeki düzenlemeler göz önüne alındığında Aile Mahkemelerinin hukuk mahkemeleri olduğu ve hukuk yargılaması yaptıklarında tereddüt bulunmadığı,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Yasasının “Kanunun Kapsamı” başlıklı 1. maddesinin “Bu Kanun, ceza muhakemesinin nasıl yapılacağı hususundaki kurallar ile bu sürece katılan kişilerin hak, yetki ve yükümlülüklerini düzenler.” şeklinde olup, açıkça bu yasanın uygulama alanının ceza yargılamaları olduğunun belirtildiği, 6284 ve 4787 sayılı Yasalarda bu anlamda 5271 sayılı Yasaya bir atıf da bulunmadığı cihetle, hukuk mahkemesi olan asliye hukuk mahkemesi tarafından, aile mahkemesi sıfatıyla, hukuk yargılaması sonucunda verilen kararların, uygulama alanı ceza muhakemesi olan 5271 sayılı CMK’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına bozulması mümkün olmadığından,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görülmediğinden, CMK’nun 309. maddesi uyarınca kanun yararına kararın bozulmasına dair talebinin REDDİNE, 08.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.