Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2021/18302 E. 2023/3273 K. 04.04.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/18302
KARAR NO : 2023/3273
KARAR TARİHİ : 04.04.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/101 E., 2016/484 K.
ŞİKÂYETÇİ : …
SUÇ : 7201 sayılı Kanun’a muhalefet
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Erdek Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.05.2016 tarihli ve 2016/101 Esas, 2016/484 Karar sayılı kararının, şikâyetçi tarafından temyizi üzerine yapılan ön inceleme neticesinde gereği düşünüldü:

Dosyanın tetkikinde, şikâyetçinin daha önce yöneticisi olduğu ve kendi beyanına göre Temmuz 2013’de yöneticiliğinden ayrıldığı Uğur Sitesi isimli sitenin görevlisi olan Ceyhan … isimli çalışanın, işçilik alacaklarına ilişkin site yönetimine dava açtığı, davalı olarak site yönetimine izafeten şikâyetçinin gösterildiği, yine dava sonucunda lehine hükmedilen alacağın tahsili amacıyla Bandırma 3. İcra Müdürlüğünün 2014/3610 sayılı dosyası ile borçlu olarak “Uğur Sitesi Adına Site Başkanı …” gösterilmek suretiyle icra takibi başlattığı, bu takip kapsamında düzenlenen icra emrinin “Uğur Sitesi Adına Site Başkanı …” adına tebliğe gönderildiği, sanık tarafından da bu tebligatın, sitenin yöneticisi olduğu beyanıyla kabul edildiği anlaşılmıştır. Gerek site yönetimine karşı açılan davada, şikâyetçinin bizzat değil site yönetim adına muhatap olduğunun, gerekse suça konu tebligatın üzerinde de yine site yönetimi adına şikâyetçinin isminin yazıldığının görülmesi karşısında, suça konu tebligatın muhatabının, şikâyetçi … değil, sanığın yöneticisi olduğu Uğur Sitesi olduğu kabul edilmiştir.

Yukarıdaki açıklama kapsamında, yargılama konusu suç yönünden, suçtan doğrudan zarar görmeyen şikâytçinin kamu davasına katılma hakkının ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260 ıncı maddesinin birinci fıkrası gereği sanık hakkındaki hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunmadığı, hükmün karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8 inci maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305 inci maddesinin birinci fıkrası gereği re’sen temyize de tabi olmadığı anlaşılmakla, şikâyetçinin temyiz isteğinin 1412 sayılı Kanun’un 317 nci maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

Esası incelenmeyen dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.04.2023 tarihinde karar verildi.¸